bīng zhǐ yī dào yé? yuē: bù rán. suǒ xiàng jì míng, zé zhèng dào zài bù bì yán yǐ. rán bù dé qí dào yǐ zuǒ zhī, zé bù néng qǔ shèng. xiàng yǔ zhàn zhāng hán yú jù lù, ér hòu gāo zǔ dé yǐ chéng xū rù guān zhōng huì chí jiāng wéi yú jiàn gé, ér hòu dèng ài dé yǐ yú xiǎn rù shǔ. gù yī zhèn yǒu yī zhèn zhī qí dào, yī guó yǒu yī guó zhī qí dào, tiān xià yǒu tiān xià zhī qí dào. jí yǒu shí zhèng kě wèi qí, qí yì kě wèi zhèng, ér jué rán duàn zhī yuē: bì yǒu.
兵只一道耶？曰：不然。所向既明，則正道在不必言矣。然不得奇道以佐之，則不能取勝。項羽戰章邯於巨鹿，而後高祖得以乘虛入關；鍾會持姜維於劍閣，而後鄧艾得以逾險入蜀。故一陣有一陣之奇道，一國有一國之奇道，天下有天下之奇道。即有時正可為奇，奇亦可為正，而決然斷之曰：必有。

fū bīng jìn ér bù shí qí dào zhě, yú zhǔ yě, àn jiāng yě, míng zhī yuē qì shī. bù guān zhī sū shì jué mén páng hù yú yuán zhī yù hū? qí lùn shén jīng, wú yǐ yì yě. xī liú bì zhī gōng dà liáng, tián lù bó qǐng yǐ wǔ wàn rén bié xún jiāng huái, shōu huái nán zhǎng shā, yǐ huì wǔ guān cén péng gōng gōng sūn shù, zì jiāng zhōu sù dōu jiāng pò hóu dān bīng, jìng bá wǔ yáng, rào chū yán cén jūn hòu cáo cāo jù yuán shào yú guān dù, yí jūn yù xiàng yán jīn, ér qián yǐ qīng bīng xí bái mǎ, yòng cǐ dào yě.
夫兵進而不識奇道者，愚主也，黯將也，名之曰「棄師」。不觀之蘇氏抉門旁戶逾垣之喻乎？其論甚精，無以易也。昔劉濞之攻大梁，田祿伯請以五萬人別循江、淮，收淮南、長沙，以會武關；岑彭攻公孫述，自江州溯都江破侯丹兵，徑拔武陽，繞出延岑軍後；曹操拒袁紹於官渡，移軍欲向延津，而潛以輕兵襲白馬，用此道也。

rán zé, yòng bīng shèn wù yuē: wú bīng kě yǐ yí lù zhí zhì, ér wú fán yú páng qū qū jìng wèi yě. shì yǐ rén guó jiǎo xìng yě, jiè zhī zāi!
然則，用兵慎勿曰：吾兵可以一路直至，而無煩於旁趨曲徑為也。是以人國僥倖也，戒之哉！