néng qǔ fēi nán, qǔ ér néng shǒu zhī wèi nán xùn shǒu fēi nán, shǒu ér néng dé qí yào zhī wèi nán. xī xiàng yǔ wěi áo cāng ér bù shǒu, qì guān zhōng ér bù jū, ér zú shǐ hàn zī zhī yǐ shōu tiān xià, cǐ zuì zhāng míng jiào zhù zhě yě. tā rú chén xī zhī bù zhī jù hán dān ér zǔ zhāng shuǐ, dǒng zhuō zhī bù zhī yī jiù jīng ér shǒu luò yáng, zì gǔ jí jīn, zuò cǐ huàn zhě, bù kě shèng shù. ér dú nán sòng jūn chén shǒu jiāng shī cè, yóu wèi kě xiào. shì quē rì zhū jù gōng zòu yì guān zhī, liǎo rán yǐ.
能取非難，取而能守之為難；汛守非難，守而能得其要之為難。昔項羽委敖倉而不守，棄關中而不居，而卒使漢資之以收天下，此最彰明較著者也。他如陳豨之不知據邯鄲而阻漳水，董卓之不知依舊京而守洛陽，自古及今，坐此患者，不可勝數。而獨南宋君臣守江失策，尤為可笑。試缺日諸巨公奏議觀之，瞭然矣。