bīng zhī wèi qǐ, qí shuō shén zhǎng, bù bì xiáng yě. yǐ qǐ yǐ, guì jìn qǔ, guì jí sù. jìn qǔ zé shì zhāng, jí sù zé jī dé, hū xī jiān ěr, chéng bài pàn yān! cǐ bù kě bù zhī suǒ xiàng yě. ér suǒ xiàng yòu yǐ dí zhī qiáng ruò wéi zhǔn: dí ruò, huò kě zhí chōng qí fù dí qiáng, duàn yí páng jiǎn qí zhī, cǐ dìng lǐ yě.
兵之未起，其说甚长，不必详也。已起矣，贵进取，贵疾速。进取则势张，疾速则机得，呼吸间耳，成败判焉！此不可不知所向也。而所向又以敌之强弱为准：敌弱，或可直冲其腹；敌强，断宜旁翦其支，此定理也。

jiǎn qí zhī zhě yún hé? yuē: bì shí ér jī xū yě, chéng shì ér qū lì yě. bì shí jī xū, zé dí hài bù jí tú, rú zì tiān ér xià. chéng shì qū lì, zé wǒ yì shēng xiān dà zhèn, ér yuǎn jìn xiàng fēng. bù guān táng tài zōng zhī qū xián yáng hū? jìn nǎi shèng yǐ. bù guān qíng bù zhī guī cháng shā hū? tuì nǎi bài yǐ. wēi hū! qí bù kě yǐ yī shùn shī yě.
翦其支者云何？曰：避实而击虚也，乘势而趋利也。避实击虚，则敌骇不及图，如自天而下。乘势趋利，则我义声先大振，而远近向风。不观唐太宗之趋咸阳乎？进乃胜矣。不观黥布之归长沙乎？退乃败矣。微乎！其不可以一瞬失也。

bà wáng dà lüè, cǐ qí shǒu yǐ! gù bù xī bèi lù zhī. zhī qí shuō zhě, fū gù wú yú yùn yān ěr. ruò fú yī shí zhī lì dùn, yī shì zhī jiān xiá, yòu hé zú yún!
霸王大略，此其首矣！故不惜备录之。知其说者，夫固无余蕴焉耳。若夫一时之利钝，一事之坚瑕，又何足云！