xún xù shàn jiě yīn shēng, shí lùn wèi zhī àn jiě. suì diào lǜ lǚ, zhèng yǎ lè. měi zhì zhèng huì, diàn tíng zuò lè, zì diào gōng shāng, wú bù xié yùn. ruǎn xián miào shǎng, shí wèi shén jiě. měi gōng huì zuò lè, ér xīn wèi zhī bù diào. jì wú yī yán zhí xù, yì jì zhī, suì chū ruǎn wèi shǐ píng tài shǒu. hòu yǒu yī tián fù gēng yú yě, dé zhōu shí yù chǐ, biàn shì tiān xià zhèng chǐ. xún shì yǐ xiào jǐ suǒ zhì zhōng gǔ jīn shí sī zhú, jiē jué duǎn yī shǔ, yú shì fú ruǎn shén shí.
荀勖善解音聲，時論謂之闇解。遂調律呂，正雅樂。每至正會，殿庭作樂，自調宮商，無不諧韻。阮咸妙賞，時謂神解。每公會作樂，而心謂之不調。既無一言直勖，意忌之，遂出阮為始平太守。後有一田父耕於野，得周時玉尺，便是天下正尺。荀試以校己所治鐘鼓、金石、絲竹，皆覺短一黍，於是伏阮神識。

xún xù cháng zài jìn wǔ dì zuò shàng shí sǔn jìn fàn, wèi zài zuò rén yuē: cǐ shì láo xīn chuī yě. zuò zhě wèi zhī xìn, mì qiǎn wèn zhī, shí yòng gù chē jiǎo.
荀勖嘗在晉武帝坐上食筍進飯，謂在坐人曰：「此是勞薪炊也。」坐者未之信，密遣問之，實用故車腳。

rén yǒu xiāng yáng hù fù mù, hòu yīng chū shòu mìng jūn. hù è qí yán, suì jué duàn mù hòu, yǐ huài qí shì. xiāng zhě lì shì zhī yuē: yóu yīng chū zhé bì sān gōng. é ér hù zhuì mǎ zhé bì, wèi guǒ zhì gōng.
人有相羊祜父墓，後應出受命君。祜惡其言，遂掘斷墓後，以壞其勢。相者立視之曰：「猶應出折臂三公。」俄而祜墜馬折臂，位果至公。

wáng wǔ zi shàn jiě mǎ xìng. cháng chéng yī mǎ, zhù lián qián zhàng ní. qián yǒu shuǐ, zhōng rì bù kěn dù. wáng yún: cǐ bì shì xī zhàng ní. shǐ rén jiě qù, biàn jìng dù.
王武子善解馬性。嘗乘一馬，箸連錢障泥。前有水，終日不肯渡。王云：「此必是惜障泥。」使人解去，便徑渡。

chén shù wèi dà jiāng jūn yuàn, shén jiàn ài zhòng. jí wáng, guō pú wǎng kū zhī, shén āi, nǎi hū yuē: sì zǔ, yān zhī fēi fú! é ér dà jiāng jūn zuò luàn, rú qí suǒ yán.
陳述為大將軍掾，甚見愛重。及亡，郭璞往哭之，甚哀，乃呼曰：「嗣祖，焉知非福！」俄而大將軍作亂，如其所言。

jìn míng dì jiě zhàn zhǒng zhái, wén guō pú wèi rén zàng, dì wēi fú wǎng kàn. yīn wèn zhǔ rén: hé yǐ zàng lóng jiǎo? cǐ fǎ dāng miè zú! zhǔ rén yuē: guō yún: cǐ zàng lóng ěr, bù chū sān nián, dāng zhì tiān zǐ. dì wèn: wèi shì chū tiān zǐ xié? dá yuē: fēi chū tiān zǐ, néng zhì tiān zǐ wèn ěr.
晉明帝解占冢宅，聞郭璞為人葬，帝微服往看。因問主人：「何以葬龍角？此法當滅族！」主人曰：「郭云：『此葬龍耳，不出三年，當致天子。』」帝問：「為是出天子邪？」答曰：「非出天子，能致天子問耳。」

guō jǐng chún guò jiāng, jū yú jì yáng, mù qù shuǐ bù yíng bǎi bù, shí rén yǐ wèi jìn shuǐ. jǐng chún yuē: jiāng dāng wèi lù. jīn shā zhǎng, qù mù shù shí lǐ jiē wèi sāng tián. qí shī yuē: běi fù liè liè, jù hǎi hùn hùn lěi lěi sān fén, wéi mǔ yǔ kūn. wáng chéng xiàng lìng guō pú shì zuò yī guà, guà chéng, guō yì sè shén è, yún: gōng yǒu zhèn è! wáng wèn: yǒu kě xiāo fú lǐ bù? guō yuē: mìng jià xī chū shù lǐ, dé yī bǎi shù, jié duàn rú gōng zhǎng, zhì chuáng shàng cháng qǐn chù, zāi kě xiāo yǐ. wáng cóng qí yǔ. shù rì zhōng, guǒ zhèn bǎi fěn suì, zǐ dì jiē chēng qìng. dà jiāng jūn yún: jūn nǎi fù wěi zuì yú shù mù.
郭景純過江，居於暨陽，墓去水不盈百步，時人以為近水。景純曰：「將當為陸。」今沙漲，去墓數十里皆為桑田。其詩曰：「北阜烈烈，巨海混混；壘壘三墳，唯母與昆。」王丞相令郭璞試作一卦，卦成，郭意色甚惡，云：「公有震厄！」王問：「有可消伏理不？」郭曰：「命駕西出數里，得一柏樹，截斷如公長，置床上常寢處，災可消矣。」王從其語。數日中，果震柏粉碎，子弟皆稱慶。大將軍云：「君乃復委罪於樹木。」

huán gōng yǒu zhǔ bù shàn bié jiǔ, yǒu jiǔ zhé lìng xiān cháng. hǎo zhě wèi qīng zhōu cóng shì, è zhě wèi píng yuán dū yóu. qīng zhōu yǒu qí jùn, píng yuán yǒu gé xiàn. cóng shì yán dào qí, dū yóu yán zài gé shàng zhù.
桓公有主簿善別酒，有酒輒令先嘗。好者謂「青州從事」，惡者謂「平原督郵」。青州有齊郡，平原有鬲縣。「從事」言「到臍」，「督郵」言在「鬲上住」。

xī yīn xìn dào shén jīng qín, cháng huàn fù nèi è, zhū yī bù kě liáo. wén yú fǎ kāi yǒu míng, wǎng yíng zhī. jì lái, biàn mài yún: jūn hóu suǒ huàn, zhèng shì jīng jìn tài guò suǒ zhì ěr. hé yī jì tāng yǔ zhī. yī fú, jí dà xià, qù shù duàn xǔ zhǐ rú quán dà pōu kàn, nǎi xiān suǒ fú fú yě.
郗愔信道甚精勤，常患腹內惡，諸醫不可療。聞於法開有名，往迎之。既來，便脈云：「君侯所患，正是精進太過所致耳。」合一劑湯與之。一服，即大下，去數段許紙如拳大；剖看，乃先所服符也。

yīn zhōng jūn miào jiě jīng mài, zhōng nián dōu fèi. yǒu cháng suǒ gěi shǐ, hū kòu tóu liú xiě. hào wèn qí gù? yún: yǒu sǐ shì, zhōng bù kě shuō. jié wèn liáng jiǔ, nǎi yún: xiǎo rén mǔ nián chuí bǎi suì, bào jí lái jiǔ, ruò méng guān yī mài, biàn yǒu huó lǐ. qì jiù tú lù wú hèn. hào gǎn qí zhì xìng, suì lìng yú lái, wèi zhěn mài chù fāng. shǐ fú yī jì tāng, biàn yù. yú shì xī fén jīng fāng.
殷中軍妙解經脈，中年都廢。有常所給使，忽叩頭流血。浩問其故？云：「有死事，終不可說。」詰問良久，乃云：「小人母年垂百歲，抱疾來久，若蒙官一脈，便有活理。訖就屠戮無恨。」浩感其至性，遂令舁來，為診脈處方。始服一劑湯，便愈。於是悉焚經方。