jìn cáo shū wèi lín zī lìng rì, yǒu guǎ fù yǎng gū shén jǐn. gū yǐ qí nián shào, quàn lìng gǎi shì. fù shǒu jié bù yí. gū mǐn zhī, mì zì shā qīn dǎng, nǎi wū qí fù. fù bù shèng kǎo xùn, jí zì wū fú. shū chū dào, yí qí yuān, gèng jiā biàn jiū, jù dé shí qíng. shí chēng qí míng.
晋曹摅为临淄令日，有寡妇养姑甚谨。姑以其年少，劝令改适。妇守节不移。姑愍之，密自杀亲党，乃诬其妇。妇不胜拷讯，即自诬服。摅初到，疑其冤，更加辨究，具得实情。时称其明。