guō péng xiáng, hóng zhì jiān shǒu méi zhōu, wèn xíng míng jué. lín fēng hé zhōu yǒu xiōng dì èr rén, xiōng huàn bié shěng, qí zī měi tuō dì xié guī, zhì chǎn qì juàn, jù dì shōu zhǎng. xiōng zú yú guān, sǎo fú chèn guī, dì jué wú suǒ yǔ. yòu wú jí kě jī. sǎo sù yú zhōu, xùn bù fú, nǎi yuè jìng sù yú guō. guō jí yǐn gào zhě, qǔ yù zhōng zéi zhǐ pān qí dì yǔ dào tóng huǒ, yí wén běn zhōu, xiè zhì jié yuē: rǔ yǔ mǒu rén wèi dào zhì fù. qí dì qì yuē: wú xiōng shì huàn suǒ de, wèi cháng dào yě. gù jié zhī, cí shén xiáng, yī yī lù jì, nǎi sù qí sǎo yǔ zhī. dì suì fú, hái zī chǎn.
郭彭祥，弘治間守眉州，問刑明決。鄰封合州有兄弟二人，兄宦別省，其貲每托弟攜歸，置產契劵，俱弟收掌。兄卒於官，嫂扶櫬歸，弟絕無所與。又無籍可稽。嫂訴於州，訊不服，乃越境訴於郭。郭即隱告者，取獄中賊指攀其弟與盜同夥，移文本州，械致詰曰：汝與某人為盜致富。其弟泣曰：吾兄仕宦所得，未嘗盜也。固詰之，詞甚詳，一一錄記，乃速其嫂語之。弟遂服，還貲產。