qiáng zhì cí bù wèi kāi fēng fǔ cāng cáo cān jūn, shí jìn zhōng lù jī yóu mù, yī xī huǒ. zhǔ shǒu zhě jiē yīng sǐ. zhì yù tīng yàn, yí huǒ suǒ qǐ, zhào mù gōng xùn zhī. gōng yán zhì mù xū zá tā yào, xiāng yīn jì jiǔ, dé shī zé fán. fǔ wèi shàng wén, rén zōng wù yuē: qǐng zhě zhēn zōng shān líng huǒ qǐ, yóu yī zhōng qí shì, zhèng ěr zhǔ shǒu zhě. suì bǐ qīng diǎn. xī jìn wǔ kù huǒ, zhāng huà yǐ wéi jī yóu suǒ zhì, shì yě.
强至祠部为开封府仓曹参军，时禁中露积油幕，一夕火。主守者皆应死。至预听谳，疑火所起，召幕工讯之。工言制幕须杂他药，相因既久，得湿则燔。府为上闻，仁宗悟曰：顷者真宗山陵火起，油衣中其事，正尔主守者。遂比轻典。昔晋武库火，张华以为积油所致，是也。