chéng kān xuān huī zhī chù zhōu, mín yǒu jī wèi chóu zhě, yī rì zhū zi sī wèi qí mǔ yuē: mǔ jīn lǎo qiě bìng, kǒng bù dé gèng shòu, qǐng yǐ mǔ sǐ bào chóu. nǎi shā qí mǔ, zhì yú chóu rén zhī mén, ér sù zhī. chóu fú néng zì míng, kān yí zhī, huò wèi wú zú yí, kān yuē: shā rén ér zì zhì yú mén, fēi kě yí yé? nǎi qīn hé zhì, jù jiàn běn móu.
程戡宣徽知處州，民有積為仇者，一日諸子私謂其母曰：母今老且病，恐不得更壽，請以母死報仇。乃殺其母，置於仇人之門，而訴之。仇弗能自明，戡疑之，或謂無足疑，戡曰：殺人而自置於門，非可疑耶？乃親劾治，具見本謀。