hàn shí yǒu rén chí jiān rù shì, yù yǔ yǐ jiān pī fù, hòu yī rén zhì, qiú bì yīn. yīn yǔ yī tóu. yǔ jì dāng bié, zhé hù zhēng jiān. tài shǒu xuē xuān lìng duàn jiān, gè yǔ yī bàn, shǐ qí lì tīng zhī. yī yún tài shǒu zhī ēn, yī chēng yuān bù yǐ. zhuī wèn nǎi fú.
漢時有人持縑入市，遇雨以縑披覆，後一人至，求庇蔭。因與一頭。雨霽當別，輒互爭縑。太守薛宣令斷縑，各與一半，使騎吏聽之。一雲太守之恩，一稱冤不已。追問乃伏。