strong zhāng liáng shǐ lì shì jī chē strong
張良使力士擊車

què shuō cǐ rén nǎi hán guó rén, xìng zhāng míng liáng, zì zǐ fáng, wǔ shì xiàng hán. yīn shǐ huáng miè le hán guó, yī xiàng huái hèn zài xīn, zhǐ yào yǔ běn zhǔ bào chóu, yòng qiān jīn jié jiāo tiān xià zhuàng shì, yù shā shǐ huáng. yīn lái dào cūn zhōng, yù jiàn zhè jǐ gè xiāng lǎo, bù jué shuō chū zhè jǐ jù yán yǔ lái, zhòng rén dōu zǒu le. cóng diàn hòu yǒu yī zhuàng shì chū lái, zhāng liáng jiàn nà rén, shēn gāo yī zhàng, xiàng mào táng táng, xiàng liáng zhǎng yī biàn yuē: xián gōng shì yán shǐ huáng wú dào, xiǎng yào wèi tiān xià chú cǐ bào qín, rú yǒu yòng wǒ zhī chù, zì dāng yǔ gōng chū lì. liáng yuē: cǐ chù bù kě shuō huà, biàn qǐng zhuàng shì dào mǒu jiā qiú jiào. zhuàng shì tóng liáng dào jiā, fēn bīn zhǔ zuò dìng. liáng biàn wèn zhuàng shì xìng míng, qí rén yuē: mǒu xìng lí, zhù jū hǎi biān, rén chēng mǒu wèi cāng hǎi gōng. pō yǒu lǚ lì, shǐ yī bǎi jīn tiě qiāng, dān guǎn tiān xià bù píng shì. shì jiàn gōng qì yǔ bù fán, yǔ yán chū zhòng, bì shì qí tè zhī shì, gù gǎn pōu lù gān dǎn. yuàn wén xìng míng, yǒu hé zhǐ jiào? liáng yuē: mǒu hán guó rén, xìng zhāng míng liáng, wǔ shì xiàng hán. jīn hán bèi shǐ huáng suǒ miè, yuàn pò qiān jīn qiú shì, wèi dé qí rén. jīn yù zhuàng shì, dà suì wú yuàn, kuàng jīn shǐ huáng wú dào, tiān xià qiē chǐ, gōng ruò fèn lì, zhū miè cǐ wú dào, yǔ liù guó bào chóu, tiān xià yǎng dé, qīng shǐ biāo míng, wàn shì bù xiǔ yě. zhuàng shì yuē: jǐn zūn gōng jiào, jué bù shí yán. liáng suì liú zhuàng shì zài jiā, dǎ tīng shǐ huáng dōng xún, hé chù jīng guò.
卻說此人乃韓國人，姓張名良，字子房，五世相韓。因始皇滅了韓國，一向懷恨在心，只要與本主報仇，用千金結交天下壯士，欲殺始皇。因來到村中，遇見這幾個鄉老，不覺說出這幾句言語來，眾人都走了。從店後有一壯士出來，張良見那人，身高一丈，相貌堂堂，向良長揖便曰：「賢公適言始皇無道，想要為天下除此暴秦，如有用我之處，自當與公出力。」良曰：「此處不可說話，便請壯士到某家求教。」壯士同良到家，分賓主坐定。良便問壯士姓名，其人曰：「某姓黎，住居海邊，人稱某為滄海公。頗有膂力，使一百斤鐵槍，單管天下不平事。適見公器宇不凡，語言出眾，必是奇特之士，故敢剖露肝膽。願聞姓名，有何指教？」良曰：「某韓國人，姓張名良，五世相韓。今韓被始皇所滅，願破千金求士，未得其人。今遇壯士，大遂吾願，況今始皇無道，天下切齒，公若奮力，誅滅此無道，與六國報仇，天下仰德，青史標名，萬世不朽也。」壯士曰：「謹遵公教，決不食言。」良遂留壯士在家，打聽始皇東巡，何處經過。

hòu shù rì, liáng chū tàn wèn, dé zhī shǐ huáng cóng yáng wǔ xiàn guò lái. liáng què lìng zhuàng shì zài gāo fù chù xuán wàng, jiàn shǐ huáng chē jià, jiāng xíng zhī sān lǐ yuǎn, zhèng xíng dào bó làng shā dì fāng. zhuàng shì zhǐ jiàn huáng luó sǎn gài zhī xià, xiǎng shì shǐ huáng, jí dà bù bēn zǒu xiàng qián, yòng lì jǔ chuí, jiāng chē jià dǎ dé fěn suì, yuán lái shǐ huáng kǒng rén àn suàn, cháng yǒu fù chē zài qián, zhuàng shì bù zhī, wù zhōng fù chē, zǎo yǒu hù jià yù lín jūn jiāng zhuàng shì zhuō zhù, shǐ huáng zhuī wèn: shuí rén zhǔ shǐ? zhuàng shì qiè chǐ míng mù, dà mà yuē: wú wèi tiān xià zhū rǔ wú dào, qǐ yǒu rén shǐ zhī yé? zǐ fáng jiàn shì bù chéng, àn àn jiào kǔ, jí yú rén cóng zhōng zǒu tuō, shǐ huáng yòu lìng zhào gāo kān wèn, zhuàng shì bù kěn zhāo chū hé rén zhǔ shǐ, nǎi zhuàng zhù ér sǐ. shǐ huáng què lìng tiān xià dà suǒ zhǔ shǐ zhī rén, shí rì bù huò. zǐ fáng suì táo nán yú xià pī yǒu rén xiàng bó jiā yǐn cáng. xiàng bó nǎi chǔ jiāng xiàng yàn zhī hòu yě, yǔ liáng jiāo shén hòu, suì liú jū zhù bù yí.
後數日，良出探問，得知始皇從陽武縣過來。良卻令壯士在高阜處懸望，見始皇車駕，將行之三里遠，正行到博浪沙地方。壯士只見黃羅傘蓋之下，想是始皇，即大步奔走向前，用力舉鎚，將車駕打得粉碎，原來始皇恐人暗算，常有副車在前，壯士不知，誤中副車，早有護駕御林軍將壯士捉住，始皇追問：「誰人主使？」壯士切齒瞑目，大罵曰：「吾為天下誅汝無道，豈有人使之耶？」子房見事不成，暗暗叫苦，即於人叢中走脫，始皇又令趙高勘問，壯士不肯招出何人主使，乃撞柱而死。始皇卻令天下大索主使之人，十日不獲。子房遂逃難於下邳友人項伯家隱藏。項伯乃楚將項燕之後也，與良交甚厚，遂留居住不疑。

liáng yīn ǒu chū chéng wài pǐ qiáo biān xián lì, hū jiàn yī lǎo rén, shēn zhuó huáng yī guò qiáo xià, ǒu jiāng lǚ nì yú ní zhōng, bù néng chū, suì hū liáng yuē: rú zǐ kě jiāng wú lǚ qǔ chū! liáng jiàn lǎo rén xiān fēng dào gǔ, yǔ xún cháng rén bù tóng, jí xiàng ní zhōng qǔ lǚ, guì ér jìn zhī, jí qí gōng jǐn, lǎo rén xíng bù shù bù, yòu jiāng lǚ nì yú ní zhōng, yòu lìng zhāng liáng qù qǔ, liáng lüè wú yì sè, yòu qǔ guì jìn zhī. rú cǐ zhě sān cì. lǎo rén yuē: cǐ zi kě jiào. suì zhǐ qiáo biān dà shù yuē: rǔ yú hòu wǔ rì, zǎo wǎng cǐ chù děng wǒ, wǒ yǔ rǔ yī wù, bù kě wéi yě! zhì wǔ rì, zǐ fáng zǎo qǐ dào shù biān, jiàn lǎo rén zuò yú shù xià, lǎo rén yuē: rú zǐ yǔ zhǎng zhě yuē, hé lái tài chí yé? rǔ qiě tuì, hòu wǔ rì dāng zǎo lái! zǐ fáng zhì hòu wǔ rì, wǔ gēng shí fù lái, yòu jiàn lǎo rén xiān zuò yú shù xià xiāng děng, nù yán yuē: rú zǐ hé lǎn duò rú cǐ? qiě tuì, hòu wǔ rì dāng zǎo lái! zǐ fáng zhì dì wǔ rì, xiān yè bù qǐn, jí lái shù xià děng hòu, bù shí lǎo rén hū rán jiù dào, zǐ fáng yī jiàn, fǔ fú bài yíng. yuè míng zhī xià, jiàn nà lǎo rén shí, bǐ qián gèng jīng cǎi, dào páo zhú zhàng, pí guān cǎo lǚ, piāo rán ér lái, zhēn shén xiān yě. zǐ fáng guì ér yán yuē: yuàn lǐng jiào. lǎo rén yuē: rǔ nián fù lì qiáng, qín xīn jiù xué, tā rì guì xiǎn, dāng wèi dì wáng zhī shī. xìng jīn xiāng yù, qiān zài nán féng, shòu rǔ mì shū sān juǎn, qí móu shén suàn, suī sūn wú bù néng jí yě, gōng chéng shēn tuì, suī lián lí bù néng guò. rǔ liú wèi hán bào chóu, fú lì zhēn zhǔ, míng chuí wàn shì, yǔ rì yuè zhēng guāng, bù kě fù yě! zǐ fáng xiàng lǎo rén qián guì ér kěn gào yuē: yuàn qiú dà míng. lǎo rén yuē: nǐ jì zhe, hòu shí sān nián, dà gǔ chéng dōng zàng yī guó jūn kòng dì nèi dé huáng shí yī piàn, jí wǒ yě. yán qì piāo rán ér qù. zǐ fáng cáng shū, huí dào bó jiā, kāi juǎn kàn shí, míng yuē sù shū. àn dú mò jì, zì jué xīn xiōng kāi huō, shí jiàn jīng míng, yǔ qián jiǒng rán bù tóng yě,
良因偶出城外圮橋邊閒立，忽見一老人，身着黃衣過橋下，偶將履溺於泥中，不能出，遂呼良曰：「孺子可將吾履取出！」良見老人仙風道骨，與尋常人不同，急向泥中取履，跪而進之，極其恭謹，老人行不數步，又將履溺於泥中，又令張良去取，良略無異色，又取跪進之。如此者三次。老人曰：「此子可教。」遂指橋邊大樹曰：「汝於後五日，早往此處等我，我與汝一物，不可違也！」至五日，子房早起到樹邊，見老人坐於樹下，老人曰：「孺子與長者約，何來太遲耶？汝且退，後五日當早來！」子房至後五日，五更時復來，又見老人先坐於樹下相等，怒言曰：「孺子何懶惰如此？且退，後五日當早來！」子房至第五日，先夜不寢，即來樹下等候，不時老人忽然就到，子房一見，俯伏拜迎。月明之下，見那老人時，比前更精彩，道袍竹杖，皮冠草履，飄然而來，真神仙也。子房跪而言曰：「願領教。」老人曰：「汝年富力強，勤心就學，他日貴顯，當為帝王之師。幸今相遇，千載難逢，授汝秘書三卷，奇謀神算，雖孫、吳不能及也，功成身退，雖連、蠡不能過。汝留為韓報仇，扶立真主，名垂萬世，與日月爭光，不可負也！」子房向老人前跪而懇告曰：「願求大名。」老人曰：「你記着，後十三年，大谷城東葬一國君空地內得黃石一片，即我也。」言訖飄然而去。子房藏書，回到伯家，開卷看時，名曰《素書》。暗讀默記，自覺心胸開豁，識見精明，與前迥然不同也，

bù shuō zhāng liáng zài xiàng bó jiā yǐn cáng. què shuō shǐ huáng dōng xún lái dào xú zhōu, fēng jǐng bù tóng, mín sú zì bié, sāng má xiù yě, hé shǔ pù tián. bǎi xìng lái xiàn jiā hé, yī jīng sān suì. shǐ huáng dà xǐ, shǎng le bǎi xìng, fù wǎng dōng nán dào pèi xiàn, yòu jiàn wàng qì, xiǎng cǐ dì bì yǒu yì rén, fēn fù xì jiā fǎng wèn, tǎng huò yǒu rén, jí dāng shā zhī, yǐ jué hòu huàn. lǐ sī yuē: yún qì chū méi ǒu rán ěr, hé láo bì xià yōu xīn! rú ruò chāi rén fǎng chá, kǒng sāo dòng bǎi xìng, fǎn shēng tā huàn. shǐ huáng yuē: qīng yán shì yě. suì mìng jià qǐ xíng, lái dào huì jī chéng zhōng. jiàn shí zì jiē rén cóng zhōng, zǒu chū yī shào nián zhuàng shì lái, yào cì shā shǐ huáng. bù zhī xìng mìng rú hé? qiě kàn xià huí fēn jiě.
不說張良在項伯家隱藏。卻說始皇東巡來到徐州，風景不同，民俗自別，桑麻繡野，禾黍鋪田。百姓來獻嘉禾，一莖三穗。始皇大喜，賞了百姓，復往東南到沛縣，又見旺氣，想此地必有異人，分付細加訪問，倘或有人，即當殺之，以絕後患。李斯曰：「雲氣出沒偶然耳，何勞陛下憂心！如若差人訪察，恐騷動百姓，反生他患。」始皇曰：「卿言是也。」遂命駕起行，來到會稽城中。見十字街人叢中，走出一少年壯士來，要刺殺始皇。不知性命如何？且看下回分解。