táng hé dōng qún dōng nán bǎi yú lǐ yǒu jī shuǐ, wèi zhī" bǎi zhàng hóng". qīng chè, xiān háo bì jiàn. zài yì lù zhī zuǒ, huái liǔ huán yōng, yān yǐng rú shù, tú chū yú cǐ zhě, nǎi wèi qì jià zhī suǒ. dà hé wǔ nián xià, yǒu xú shēng zì luò yáng dǐ hé dōng, zhì cǐ shuǐ, kùn dài jì shén, yīn ér zàn xī, qiě yín qiě wàng. jiāng wǔ, hū wén shuǐ zhōng yǒu xì shēng ruò yíng ruì zhī zào, é ér xiān guāng fā, qí yīn shāo xiǎng, hōng ruò jī gǔ, qí guāng rú suǒ ér yè yān. shēng shǐ yì zhī, shēng jiǔ yì fán, suì yǒu léi zì bō jiān shēng, zhèn guāng wèi diàn, jiē yún qì. zhì lǚ cì jù huà qí shì, dá yuē:" cǐ bǎi zhàng hóng yě. suì hàn wèi cháng bù zhǐ qī ér yǔ. jīn hàn qiě shén, wú shī mìng shǔ guān dǎo yān, wū zhě yuē:' mǒu rì dāng yǒu shèn yǔ.' guǒ shì rì yǐ."
唐河东群东南百余里有积水，谓之“百丈泓”。清澈，纤毫必鉴。在驿路之左，槐柳环拥，烟影如束，途出于此者，乃为憩驾之所。大和五年夏，有徐生自洛阳抵河东，至此水，困殆既甚，因而暂息，且吟且望。将午，忽闻水中有细声若蝇蚋之噪，俄而纤光发，其音稍响，輷若击毂，其光如索而曳焉。生始异之，声久益繁，遂有雷自波间声，震光为电，接云气。至旅次遽话其事，答曰：“此百丈泓也。岁旱未尝不指期而雨。今旱且甚，吾师命属官祷焉，巫者曰：‘某日当有甚雨。’果是日矣。”