yǒu yù shǐ wéi jūn, cháng cóng shì jiāng xià. hòu yǐ fèng shǐ zhì jīng, jì hái, dào cì shāng yú guǎn tíng zhōng. hū jiàn tíng zhù yǒu bái zhī zhū yè ér xià, zhuàng shèn wēi. wéi jūn yuē: shì rén zhī huàn yě. wú wén rǔ suī xiǎo, shì rén, liáng yào wú jí. yīn yǐ zhǐ shā yān. é yòu yǒu yī bái zhě xià, rú qián suǒ shā zhī. qiě guān qí shàng, yǒu wǎng wèi kū, wéi nǎi mìng zuǒ yòu qiè zhǒu jǐn sǎo qù, qiě yuē: wèi rén huàn zhě, wú yǐ chú yǐ. míng rì jiāng qù, yīn yǐ shǒu fǔ qí zhù, hū jué zhǐ tòng bù kě rěn zhī, nǎi shì yǒu yī bái zhī zhū shì qí shàng. wéi jūn jīng, jí fú qù. é suì zhǒng yán, bù shù rì ér jǐn yī bì. yóu shì jiān yú zhì jiāng xià. yī yào wú jí, jìng yǐ zuǒ bì kuì wèi xuè, xuè jǐn ér zhōng. xiān shì, wéi jūn xiān fū rén zài jiāng xià, mèng yī bái yī rén wèi yuē: wǒ dì xiōng sān rén, qí èr rén wèi rǔ zi suǒ shā. wú gào shàng dì, dì yòng mǐn qí yuān, qiě suì wú qǐng. yán bì, fū rén jīng wù. shén yì zhī, è bù néng yán. hòu xún yú ér wéi jūn zhì, jù dé qí zhuàng, fāng wù suǒ mèng, jué wèi mèng rì, guǒ qí guǎn tíng shí yě. fū rén qì yuē: qí néng jiǔ hū? shù rì ér wéi jūn zhōng yǐ.
有御史韋君，嘗従事江夏。後以奉使至京，既還，道次商於館亭中。忽見亭柱有白蜘蛛曳而下，狀甚微。韋君曰：「是人之患也。吾聞汝雖小，螫人，良藥無及。」因以指殺焉。俄又有一白者下，如前所殺之。且觀其上，有網為窟，韋乃命左右挈帚盡掃去，且曰：「為人患者，吾已除矣。」明日將去，因以手撫其柱，忽覺指痛不可忍之，乃是有一白蜘蛛螫其上。韋君驚，即拂去。俄遂腫延，不數日而盡一臂。由是肩舁至江夏。醫藥無及，竟以左臂潰為血，血盡而終。先是，韋君先夫人在江夏，夢一白衣人謂曰：「我弟兄三人，其二人為汝子所殺。吾告上帝，帝用憫其冤，且遂吾請。」言畢，夫人驚寤。甚異之，惡不能言。後旬余而韋君至，具得其狀，方寤所夢，覺為夢日，果其館亭時也。夫人泣曰：「其能久乎？」數日而韋君終矣。