dōng dōu chóng ràng lǐ yǒu lǐ shì zhái, lǐ chuán yún: qí zhái fēi jí zhī dì, gù bù kě jū. lǐ shēng jì zú, qí jiā jǐn xǐ jū lù hún bié shù, yóu shì jiàn qí mén qiě shù nián yǐ. kāi yuán zhōng, yǒu wáng zhǎng shǐ zhě, wáng qí míng. zhǎng shǐ cháng wèi qīng xiǎn guān, yǐ shǐ jiǔ wǔ quán guì, suì bìn wèi zhǎng lì yú wú yuè jiān. hòu tuì jū luò zhōng, yīn zhì lǐ shì zhái yǐ jiā yān. zhǎng shǐ sù jìn, wén qí zhái yǒu bù xiáng zhī míng, qiě yuē: wǒ mìng zài tiān, bù zài zhái. jí rù ér jū. cháng dú chù táng zhī xī yǔ xià. hòu yī xī, wén qí āi xiào zhī yīn, jí qīng chǔ, ruò fēng lài yān. zhǎng shǐ qǐ ér wàng zhī, jiàn yī rén, yī hēi yī, lì yú jǐ shàng. zhǎng shǐ yán shēng chì zhī, qí rén jí biàn jǔ yī zú jī zhǎng shǐ jiān, zhǎng shǐ jù ér tuì, qí rén yì qù. zhǎng shǐ yīn bìng chuāng, qiě shén. hòu xún yú, fāng shǎo yù. yè zhōng yòu wén āi xiào zhī yīn, jiā tóng xún zhī, shí jiàn hēi yī rén zài tíng shù shàng. zhǎng shǐ yǒu dì shàn shè, yú shì mìng gōng shè zhī, yī fā suì zhōng. qí rén háo jiào, tiào shàng xī wǔ wū wǎ ér qù. míng rì xún qí jī, jiē wú suǒ jiàn. suì qiū, zhǎng shǐ zhào gōng rén chóng xiū mǎ jiù, yīn fā zhòng shě nèi, dé yī sǐ yuán, yǒu shǐ guàn xié. yàn qí shǐ, guǒ zhǎng shǐ dì zhī shǐ yě. fāng wù hēi yī zhě nǎi yuán ěr.
東都崇讓里有李氏宅，里傳云：「其宅非吉之地，固不可居。」李生既卒，其家盡徙居陸渾別墅，由是鍵其門且數年矣。開元中，有王長史者，亡其名。長史常為清顯官，以使酒忤權貴，遂擯為長吏於吳越間。後退居洛中，因質李氏宅以家焉。長史素勁，聞其宅有不祥之名，且曰：「我命在天，不在宅。」即入而居。常獨處堂之西宇下。後一夕，聞其哀嘯之音，極清楚，若風籟焉。長史起而望之，見一人，衣黑衣，立於几上。長史嚴聲叱之，其人即便舉一足擊長史肩，長史懼而退，其人亦去。長史因病瘡，且甚。後旬余，方少愈。夜中又聞哀嘯之音，家僮尋之，時見黑衣人在庭樹上。長史有弟善射，於是命弓射之，一發遂中。其人嗥叫，跳上西廡屋瓦而去。明日尋其跡，皆無所見。歲秋，長史召工人重修馬廄，因發重舍內，得一死猿，有矢貫脅。驗其矢，果長史弟之矢也。方悟黑衣者乃猿爾。