yǐn yuàn zhě, cháng jǔ jìn shì, bù zhōng dì, wèi tài yuán jìn yáng wèi. jì bà zhì, tuì jū jiāo yě, yǐ wén mò zì shì. hū yī rì, yǒu bái yī zhàng fū lái yè, zì chēng:" wú xīng zhū shì zi, zǎo suì shì xué, qiè wén míng gōng yǐ wén yè zì fù, yuàn zhì yí yú zhí shì, wú jiàn jù." yuàn jí yán rù yǔ yǔ, qiě zhēng qí shuō. yún:" jiā qiáo lán chuān, zǎo suì yǔ yù shǐ wáng jūn jiē zhì běi mén, jīn zhě yù jī yú wáng shì bié yè lěi nián." zì cǐ, měi sì rì zhé yī lái. shén mǐn biàn zòng héng, cí yì diǎn yǎ. yuàn shēn ài zhī. yuàn yīn wèi yuē:" wú zi jī biàn xuán ào, kě yǐ cóng jùn guó zhī yóu, wèi gōng hóu gāo kè. hé nǎi zì qǔ shěn zhì, yǐn jī cóng mǎng?" shēng yuē:" yú fēi bù yuán yè gōng hóu, qiě jù dàn xī yǒu bù yú zhī huò." yuàn yuē:" hé wéi fā bù xiáng zhī yán hū?" zhū yuē:" mǒu zì jīn suì lái, mèng bo yǒu qióng jìn zhī zhào." yuàn jí yǐ cí wèi yù zhī. shēng pō yǒu kuì yě. hòu zhì chóng yáng rì, yǒu rén yǐ nóng yùn yī píng yí yuàn, zhū shēng yì zhì, yīn yǐ jiǔ yǐn zhī. chū cí yǐ jí, bù gǎn yǐn, yǐ ér yòu yuē:" jiā jié xiāng yù, qǐ gǎn bù jìn zhǔ rén zhī huān yé!" jí yǐn mǎn ér yǐn, shí qǐng, dà zuì, gào qù. wèi xíng shù shí bù, hū pū yú dì, huà wéi yī lǎo hú, mǐng dǐng bù néng dòng yǐ. yuàn jí shā zhī. yīn fǎng wáng yù shǐ bié shù, yǒu lǎo nóng wèi yuàn yuē:" wáng yù shǐ, bìng zhī pí jiàng, wǎng suì shù yú lán chuān, wèi hú mèi bìng ér zú, yǐ lěi nián yǐ." mù yú cūn běi shù shí bù. jí mìng jiā tóng xún yù shǐ mù, guǒ yǒu xué. yuàn hòu wèi yù shǐ, qiè huà qí shì, shí táng tài hé chū yě.
尹瑗者，尝举进士，不中第，为太原晋阳尉。既罢秩，退居郊野，以文墨自适。忽一日，有白衣丈夫来谒，自称：“吴兴朱氏子，早岁嗜学，窃闻明公以文业自负，愿质疑于执事，无见拒。”瑗即延入与语，且徵其说。云：“家侨岚川，早岁与御史王君皆至北门，今者寓迹于王氏别业累年。”自此，每四日辄一来。甚敏辩纵横，词意典雅。瑗深爱之。瑗因谓曰：“吾子机辩玄奥，可以従郡国之游，为公侯高客。何乃自取沈滞，隐迹丛莽？”生曰：“余非不原谒公侯，且惧旦夕有不虞之祸。”瑗曰：“何为发不祥之言乎？”朱曰：“某自今岁来，梦卜有穷尽之兆。”瑗即以词慰谕之。生颇有愧也。后至重阳日，有人以浓酝一瓶遗瑗，朱生亦至，因以酒饮之。初辞以疾，不敢饮，已而又曰：“佳节相遇，岂敢不尽主人之欢耶！”即引满而饮，食顷，大醉，告去。未行数十步，忽仆于地，化为一老狐，酩酊不能动矣。瑗即杀之。因访王御史别墅，有老农谓瑗曰：“王御史，并之裨将，往岁戍于岚川，为狐媚病而卒，已累年矣。”墓于村北数十步。即命家僮寻御史墓，果有穴。瑗后为御史，窃话其事，时唐太和初也。