táng fén zhōu jǐng yún guān dào shì wáng dòng wēi zhě, jiā yú xiào yì xiàn. chū wèi xiǎo xū, xìng xǐ shā, cháng diào yì yú liè, zì ruò guàn zhì zhuàng nián, fán shā láng hú zhì tù jì yú biē fēi niǎo jì yǐ wàn shù. hòu wèi lǐ yǐn, huàn rè bìng yuè yú, hū jué shì nèi yǒu qín shòu yú biē wàn shù, huán qí tà ér shì zhī. chuāng wěi bèi shēn, dài wú wán fū. zhōng xī zhī hòu, qí fù mǔ xiōng dì jù wén dòng wēi wò nèi yǒu qún niǎo zhōu jiū. lì rán kě biàn. fán shù nián, jí yì shén. huò yǒu wèi dòng wēi fù yuē: rǔ zi bìng qiě jí, yí qiān jū jǐng yún guān. yú shì bo rì xǐ jū. yuè yú, huì qún dào shì xiū zhāi shòu lù, shì xī dòng wēi chōu. hòu shí nián, jìng yǐ jí zú.
唐汾州景雲觀道士王洞微者，家於孝義縣。初為小胥，性喜殺，常釣弋漁獵，自弱冠至壯年，凡殺狼狐雉兔洎魚鱉飛鳥計以萬數。後為里尹，患熱病月余，忽覺室內有禽獸魚鱉萬數，環其榻而噬之。瘡痏被身，殆無完膚。中夕之後，其父母兄弟俱聞洞微臥內有群鳥啁啾。歷然可辨。凡數年，疾益甚。或有謂洞微父曰：「汝子病且亟，宜遷居景雲觀。」於是卜日徙居。月余，會群道士修齋授籙，是夕洞微瘳。後十年，竟以疾卒。