ān nán yǒu yù lóng gāo, nán rén yòng zhī, néng huà yín yè. shuō zhě yuē: cǐ gāo bù kě chí běi lái, gǒu yǒu fàn zhě, zé huò qiě jí yǐ. dà hé zhōng, hán yuē dōu hù ān nán, dé qí gāo, jí hái, suì chí yǐ guī. rén yǒu wèi yuē: nán rén chuán cǐ gāo bù kě chí yǐ běi, ér gōng chí qù, dé wú yǒu huǐ yú hòu yé! yuē bù tīng, zú yǐ guī yān. hòu yuē wèi zhí jīn wú, shì suì jīng shī luàn, yuē yǐ fù huì zhèng zhù, jìng chì qí zú, qǐ yù lóng gāo zhī suǒ guī huò hū yóu shì nán qù zhě, bù gǎn chí yǐ běi yě.
安南有玉龍膏，南人用之，能化銀液。說者曰：「此膏不可持北來，苟有犯者，則禍且及矣。」大和中，韓約都護安南，得其膏，及還，遂持以歸。人有謂曰：「南人傳此膏不可持以北，而公持去，得無有悔於後耶！」約不聽，卒以歸焉。後約為執金吾，是歲京師亂，約以附會鄭注，竟赤其族，豈玉龍膏之所歸禍乎由是南去者，不敢持以北也。