diāo bó cháng è tián dān, yuē: ān píng jūn, xiǎo rén yě. ān píng jūn wén zhī, gù wèi jiǔ ér zhào diāo bó, yuē: dān hé yǐ dé zuì yú xiān shēng, gù cháng jiàn yù yú cháo? diāo bó yuē: zhí zhī gǒu fèi yáo, fēi guì zhí ér jiàn yáo yě, gǒu gù fèi fēi qí zhǔ yě. qiě jīn shǐ gōng sūn zi xián, ér xú zi bù xiào. rán ér shǐ gōng sūn zi yǔ xú zi dòu, xú zi zhī gǒu, yóu shí jué gōng sūn zi zhī féi ér shì zhī yě. ruò nǎi dé qù bù xiào zhě, ér wèi xián zhě gǒu, qǐ tè jué qí féi ér shì zhī ěr zāi? ān píng jūn yuē: jìng wén mìng! míng rì, rèn zhī yú wáng.
貂勃常惡田單，曰：「安平君，小人也。」安平君聞之，故為酒而召貂勃，曰：「單何以得罪於先生，故常見譽於朝?」貂勃曰：「跖之狗吠堯，非貴跖而賤堯也，狗固吠非其主也。且今使公孫子賢，而徐子不肖。然而使公孫子與徐子斗，徐子之狗，猶時攫公孫子之腓而噬之也。若乃得去不肖者，而為賢者狗，豈特攫其腓而噬之耳哉?」安平君曰：「敬聞命!」明日，任之於王。

wáng yǒu suǒ xìng chén jiǔ rén zhī shǔ, yù shāng ān píng jūn, xiāng yǔ yǔ yú wáng yuē: yàn zhī fá qí zhī shí, chǔ wáng shǐ jiāng jūn jiāng wàn rén ér zuǒ qí. jīn guó yǐ dìng, ér shè jì yǐ ān yǐ, hé bù shǐ shǐ zhě xiè yú chǔ wáng? wáng yuē: zuǒ yòu shú kě? jiǔ rén zhī shǔ yuē: diāo bó kě. diāo bó shǐ chǔ, chǔ wáng shòu ér shāng zhī, shù rì bù fǎn. jiǔ rén zhī shǔ xiāng yǔ yǔ yú wáng yuē: fū yī rén shēn, ér qiān liú wàn chéng zhě, qǐ bù yǐ jù shì yě zāi? qiě ān píng jūn zhī yǔ wáng yě, jūn chén wú lǐ, ér shàng xià wú bié. qiě qí zhì yù wèi bù shàn. nèi mù bǎi xìng, xún fǔ qí xīn, zhèn qióng bǔ bù zú, bù dé yú mín wài huái róng dí, tiān xià zhī xián shì, yīn jié zhū hóu zhī xióng jùn háo yīng. qí zhì yù yǒu wèi yě. yuàn wáng zhī chá zhī. yì rì, ér wáng yuē: zhào xiāng dān lái. tián dān miǎn guān tú xiǎn ròu tǎn ér jìn, tuì ér qǐng sǐ zuì. wǔ rì, ér wáng yuē: zi wú zuì yú guǎ rén, zi wèi zi zhī chén lǐ, wú wèi wú zhī wáng lǐ ér yǐ yǐ.
王有所幸臣九人之屬，欲傷安平君，相與語於王曰：「燕之伐齊之時，楚王使將軍將萬人而佐齊。今國已定，而社稷已安矣，何不使使者謝於楚王?」王曰：「左右孰可?」九人之屬曰：「貂勃可。」貂勃使楚，楚王受而觴之，數日不反。九人之屬相與語於王曰：「夫一人身，而牽留萬乘者，豈不以據勢也哉?且安平君之與王也，君臣無禮，而上下無別。且其志欲為不善。內牧百姓，循撫其心，振窮補不足，布德於民；外懷戎翟，天下之賢士，陰結諸侯之雄俊豪英。其志欲有為也。願王之察之。」異日，而王曰：「召相單來。」田單免冠徒跣肉袒而進，退而請死罪。五日，而王曰：「子無罪於寡人，子為子之臣禮，吾為吾之王禮而已矣。」

diāo bó cóng chǔ lái, wáng cì zhū qián, jiǔ hān, wáng yuē: zhào xiāng tián dān ér lái. diāo bó bì xí qǐ shǒu yuē: wáng è dé cǐ wáng guó zhī yán hū? wáng shàng zhě shú yǔ zhōu wén wáng? wáng yuē: wú bù ruò yě. diāo bó yuē: rán, chén gù zhī wáng bù ruò yě. xià zhě shú yǔ qí huán gōng? wáng yuē: wú bù ruò yě. diāo bó yuē: rán, chén gù zhī wáng bù ruò yě. rán zé zhōu wén wáng dé lǚ shàng yǐ wèi tài gōng, qí huán gōng dé guǎn yí wú yǐ wèi zhòng fù, jīn wáng dé ān píng jūn ér dú yuē dān. qiě zì tiān dì zhī pì, mín rén zhī zhì, wèi rén chén zhī gōng zhě, shuí yǒu hòu yú ān píng jūn zhě zāi? ér wáng yuē dān, dān, è dé cǐ wáng guó zhī yán hū? qiě wáng bù néng shǒu xiān wáng zhī shè jì, yàn rén xìng shī ér xí qí xū, wáng zǒu ér zhī chéng yáng zhī shān zhōng. ān píng jūn yǐ zhuì zhuì zhī jí mò, sān lǐ zhī chéng, wǔ lǐ zhī guō, bì zú qī qiān, qín qí sī mǎ, ér fǎn qiān lǐ zhī qí, ān píng jūn zhī gōng yě. dāng shì shí yě, hé chéng yáng ér wáng, chéng yáng tiān xià mò zhī néng zhǐ. rán ér jì zhī yú dào, guī zhī yú yì, yǐ wèi bù kě, gù wèi zhàn dào mù gé, ér yíng wáng yǔ hòu yú chéng yáng shān zhōng, wáng nǎi dé fǎn, zi lín bǎi xìng. jīn guó yǐ dìng, mín yǐ ān yǐ, wáng nǎi yuē dān. qiě yīng ér zhī jì bù wèi cǐ. wáng bù jí shā cǐ jiǔ zǐ zhě yǐ xiè ān píng jūn, bù rán, guó wēi yǐ! wáng nǎi shā jiǔ zǐ ér zhú qí jiā, yì fēng ān píng jūn yǐ yè yì wàn hù.
貂勃從楚來，王賜諸前，酒酣，王曰：「召相田單而來。」貂勃避席稽首曰：「王惡得此亡國之言乎?王上者孰與周文王?」王曰：「吾不若也。」貂勃曰：「然，臣固知王不若也。下者孰與齊桓公?」王曰：「吾不若也。」貂勃曰：「然，臣固知王不若也。然則周文王得呂尚以為太公，齊桓公得管夷吾以為仲父，今王得安平君而獨曰『單』。且自天地之辟，民人之治，為人臣之功者，誰有厚於安平君者哉?而王曰『單，單』，惡得此亡國之言乎?且王不能守先王之社稷，燕人興師而襲齊墟，王走而之城陽之山中。安平君以惴惴之即墨，三里之城，五里之郭，敝卒七千，禽其司馬，而反千里之齊，安平君之功也。當是時也，闔城陽而王，城陽、天下莫之能止。然而計之於道，歸之於義，以為不可，故為棧道木閣，而迎王與後於城陽山中，王乃得反，子臨百姓。今國已定，民已安矣，王乃曰『單』。且嬰兒之計不為此。王不亟殺此九子者以謝安平君，不然，國危矣!」王乃殺九子而逐其家，益封安平君以夜邑萬戶。