guó zǐ yuē: qín pò mǎ fú jūn zhī shī, wéi hán dān. qí wèi yì zuǒ qín fá hán dān, qí qǔ zī shǔ, wèi qǔ yī shì. gōng zǐ wú jì wèi tiān xià xún biàn jì, shā jìn bǐ, lǜ wèi bīng yǐ jiù hán dān zhī wéi, shǐ qín fú yǒu ér shī tiān xià. shì qí rù yú wèi ér jiù hán dān zhī gōng yě. ān yì zhě, wèi zhī zhù guó yě jìn yáng zhě, zhào zhī zhù guó yě yān yǐng zhě, chǔ zhī zhù guó yě. gù sān guó yù yǔ qín rǎng jiè, qín fá wèi qǔ ān yì, fá zhào qǔ jìn yáng, fá chǔ qǔ yān yǐng yǐ. fú sān guó zhī jūn, jiān èr zhōu zhī dì, jǔ hán shì qǔ qí dì, qiě tiān xià zhī bàn. jīn yòu jié zhào wèi, shū zhōng guó, fēng wèi zhī dōng yě, jiān wèi zhī hé nán, jué zhào zhī dōng yáng, zé zhào wèi yì wēi yǐ. zhào wèi wēi, zé fēi qí zhī lì yě. hán wèi zhào chǔ zhī zhì, kǒng qín jiān tiān xià ér chén qí jūn, gù zhuān bīng yī zhì yǐ nì qín. sān guó zhī yú qín rǎng jiè ér huàn jí, qí bù yǔ qín rǎng jiè ér huàn huǎn. shì yǐ tiān xià zhī shì, bù dé bù shì qí yě. gù qín dé qí, zé quán zhòng yú zhōng guó zhào wèi chǔ dé qí, zé zú yǐ dí qín. gù qín zhào wèi dé qí zhě zhòng, shī qí zhě qīng. qí yǒu cǐ shì, bù néng yǐ zhòng yú tiān xià zhě hé yě? qí yòng zhě guò yě.
國子曰：「秦破馬服君之師，圍邯鄲。齊、魏亦佐秦伐邯鄲，齊取淄鼠，魏取伊是。公子無忌為天下循便計，殺晉鄙，率魏兵以救邯鄲之圍，使秦弗有而失天下。是齊入於魏而救邯鄲之功也。安邑者，魏之柱國也；晉陽者，趙之柱國也；鄢郢者，楚之柱國也。故三國欲與秦壤界，秦伐魏取安邑，伐趙取晉陽，伐楚取鄢郢矣。福三國之君，兼二周之地，舉韓氏取其地，且天下之半。今又劫趙、魏，疏中國，封衛之東野，兼魏之河南，絕趙之東陽，則趙、魏亦危矣。趙、魏危，則非齊之利也。韓、魏、趙、楚之志，恐秦兼天下而臣其君，故專兵一志以逆秦。三國之於秦壤界而患急，齊不與秦壤界而患緩。是以天下之勢，不得不事齊也。故秦得齊，則權重於中國；趙、魏、楚得齊，則足以敵秦。故秦、趙、魏得齊者重，失齊者輕。齊有此勢，不能以重於天下者何也?其用者過也。」