huò wèi chǔ wáng yuē: chén wén cóng zhě yù hé tiān xià yǐ cháo dài wáng, chén yuàn dài wáng tīng zhī yě. fū yīn qū wèi xìn, jiù huàn yǒu chéng, yǒng zhě yì zhī. shè huò wèi fú, cái shǎo wèi duō, zhī zhě guān zhī. fū bào bào zhī fǎn, mò mò zhī huà, wéi dà jūn néng zhī. huò yǔ fú xiàng guàn, shēng yǔ wáng wèi lín, bù piān yú sǐ, bù piān yú shēng, bù zú yǐ zài dà míng. wú suǒ kòu ài, bù zú yǐ héng shì. fū qín juān dé jué mìng zhī rì jiǔ yǐ, ér tiān xià bù zhī. jīn fū héng rén làn kǒu lì jī, shàng gàn zhǔ xīn, xià móu bǎi xìng, gōng jǔ ér sī qǔ lì, shì yǐ guó quán qīng yú hóng máo, ér jī huò zhòng yú qiū shān.
或謂楚王曰：「臣聞從者欲合天下以朝大王，臣願大王聽之也。夫因詘為信，舊患有成，勇者義之。攝禍為福，裁少為多，知者官之。夫報報之反，墨墨之化，唯大君能之。禍與福相貫，生與亡為鄰，不偏於死，不偏於生，不足以載大名。無所寇艾，不足以橫世。夫秦捐德絕命之日久矣，而天下不知。今夫橫人嚂口利機，上干主心，下牟百姓，公舉而私取利，是以國權輕於鴻毛，而積禍重於丘山。」