kè qīng wèi hán wèi qín wáng yuē: hán mín zhī yì, zhī qí jūn bù zhī yì jūn, zhī qí guó bù zhī yì guó. bǐ gōng zhòng zhě, qín shì néng qū zhī. qín zhī qiáng, shǒu zhī zhě, mín wèi jí yǐ. jìn qí sòng zhī bīng zhì shǒu tǎn, yuǎn báo liáng guō, suǒ yǐ bù jí wèi zhě, yǐ wèi chéng ér guò nán yáng zhī dào, yù yǐ sì guó xī shǒu yě. suǒ yǐ bù zhě, jiē yuē yǐ yàn wáng yú qí, wèi wáng yú qín, chén cài wáng yú chǔ, cǐ jiē jué dì xíng, qún chén bǐ zhōu yǐ bì qí shàng, dà chén wèi zhū hóu qīng guó yě. jīn wáng wèi zhèng, zhāng yí zhī guì, bù dé yì gōng sūn hǎo, shì cóng chén bù shì dà chén yě gōng sūn hǎo zhī guì, bù dé yì gān wù, zé dà chén bù dé shì jìn chén yǐ. guì jiàn bù xiāng shì, gè dé qí wèi, fú còu yǐ shì qí shàng, zé qún chén zhī xián bù xiào, kě dé ér zhī yě. wáng zhī míng yī yě. gōng sūn hǎo cháng jí qí hán ér bù jiā guì, zé wèi dà chén bù gǎn wèi zhū hóu qīng guó yǐ. qí hán cháng yīn gōng sūn hǎo ér bù shòu, zé zhū hóu bù gǎn yīn qún chén yǐ wèi néng yǐ. wài nèi bù xiāng wèi, zé zhū hóu zhī qíng wěi kě dé ér zhī yě. wáng zhī míng èr yě. gōng sūn hǎo chū lǐ jí qǐng wú gōng hán, chén sì pì qù, wáng yóu gōng zhī yě. gān mào yuē chǔ zhào ér fǎn jìng wèi, shì qí jiǎng wǒ, mào qiě gōng yí yáng, wáng yóu xiào zhī yě. qún chén zhī zhī, wú jǐ yú wáng zhī míng zhě, chén gù yuàn gōng zhòng zhī guó yǐ yú yú wáng, ér wú zì zuǒ yòu yě.
客卿為韓謂秦王曰：「韓珉之議，知其君不知異君，知其國不知異國。彼公仲者，秦勢能詘之。秦之強，首之者，珉為疾矣。進齊、宋之兵至首坦，遠薄梁郭，所以不及魏者，以為成而過南陽之道，欲以四國西首也。所以不者，皆曰以燕亡於齊，魏亡於秦，陳、蔡亡於楚，此皆絕地形，群臣比周以蔽其上，大臣為諸侯輕國也。今王位正，張儀之貴，不得議公孫郝，是從臣不事大臣也；公孫郝之貴，不得議甘戊，則大臣不得事近臣矣。貴賤不相事，各得其位，輻湊以事其上，則群臣之賢不肖，可得而知也。王之明一也。公孫郝嘗疾齊、韓而不加貴，則為大臣不敢為諸侯輕國矣。齊、韓嘗因公孫郝而不受，則諸侯不敢因群臣以為能矣。外內不相為，則諸侯之情偽可得而知也。王之明二也。公孫郝、樗里疾請無攻韓，陳四辟去，王猶攻之也。甘茂約楚、趙而反敬魏，是其講我，茂且攻宜陽，王猶校之也。群臣之知，無幾於王之明者，臣故願公仲之國以於於王，而無自左右也。」