nán liáng zhī nán, hán shì qǐng jiù yú qí. tián hóu zhào dà chén ér móu yuē: zǎo jiù zhī, shú yǔ wǎn jiù zhī biàn? zhāng gài duì yuē: wǎn jiù zhī, hán qiě zhé ér rù yú wèi, bù rú zǎo jiù zhī. tián chén sī yuē : bù kě. fū hán wèi zhī bīng wèi bì, ér wǒ jiù zhī, wǒ dài hán ér shòu wèi zhī bīng, gù fǎn tīng mìng yú hán yě. qiě fú wèi yǒu pò hán zhī zhì, hán jiàn qiě wáng, bì dōng sù yú qí. wǒ yīn yīn jié hán zhī qīn, ér wǎn chéng wèi zhī bì, zé guó kě zhòng, lì kě dé, míng kě zūn yǐ. tián hóu yuē: shàn. nǎi yīn gào hán shǐ zhě ér qiǎn zhī. hán zì yǐ zhuān yǒu qí guó, wǔ zhàn wǔ bù shèng, dōng sù yú qí, qí yīn qǐ bīng jī wèi, dà pò zhī mǎ líng. wèi pò hán ruò, hán wèi zhī jūn yīn tián yīng běi miàn ér cháo tián hóu.
南梁之難，韓氏請救於齊。田侯召大臣而謀曰：「早救之，孰與晚救之便?」張丐對曰：「晚救之，韓且折而入於魏，不如早救之。」田臣思曰 ：「不可。夫韓、魏之兵未弊，而我救之，我代韓而受魏之兵，顧反聽命於韓也。且夫魏有破韓之志，韓見且亡，必東訴於齊。我因陰結韓之親，而晚承魏之弊，則國可重，利可得，名可尊矣。」田侯曰：「善。」乃陰告韓使者而遣之。韓自以專有齊國，五戰五不勝，東訴於齊，齊因起兵擊魏，大破之馬陵。魏破韓弱，韓、魏之君因田嬰北面而朝田侯。