qí hán wèi gòng gōng yàn, yàn shǐ tài zǐ qǐng jiù yú chǔ. chǔ wáng shǐ jǐng yáng jiāng ér jiù zhī. mù shě, shǐ zuǒ yòu sī mǎ gè yíng bì dì, yǐ, zhī biǎo. jǐng yáng nù yuē: nǚ suǒ yíng zhě, shuǐ jiē zhì miè biǎo. cǐ yān kě yǐ shě! nǎi lìng xǐ. míng rì dà yǔ, shān shuǐ dà chū, suǒ yíng zhě shuǐ jiē miè biǎo, jūn lì nǎi fú. yú shì suì bù jiù yàn, ér gōng wèi yōng qiū, qǔ zhī yǐ yǔ sòng. sān guó jù, nǎi bà bīng. wèi jūn qí xī, qí jūn qí dōng, chǔ jūn yù hái bù kě de yě. jǐng yáng nǎi kāi xī hé mén, zhòu yǐ chē qí, mù yǐ zhú jiàn, tōng shǐ yú wèi. qí shī guài zhī, yǐ wèi yàn chǔ yǔ wèi móu zhī, nǎi yǐn bīng ér qù. qí bīng yǐ qù, wèi shī qí yǔ guó, wú yǐ gòng jī chǔ, nǎi yè dùn. chǔ shī nǎi hái.
齊、韓、魏共攻燕，燕使太子請救於楚。楚王使景陽將而救之。暮舍，使左右司馬各營壁地，已，稙表。景陽怒曰：「女所營者，水皆至滅表。此焉可以舍！」乃令徙。明日大雨，山水大出，所營者水皆滅表，軍吏乃服。於是遂不救燕，而攻魏雍丘，取之以與宋。三國懼，乃罷兵。魏軍其西，齊軍其東，楚軍欲還不可得也。景陽乃開西和門，晝以車騎，暮以燭見，通使於魏。齊師怪之，以為燕、楚與魏謀之，乃引兵而去。齊兵已去，魏失其與國，無以共擊楚，乃夜遁。楚師乃還。