qín zhào zhàn yú zhǎng píng, zhào bù shèng, wáng yī dū wèi. zhào wáng zhào lóu chāng yǔ yú qīng yuē: jūn zhàn bù shèng, wèi fù sǐ, guǎ rén shǐ juǎn jiǎ ér qū zhī, hé rú? lóu chāng yuē: wú yì yě, bù rú fā zhòng shǐ ér wèi gòu. yú qīng yuē: fū yán gòu zhě, yǐ wèi bù gòu zhě jūn bì pò, ér zhì gòu zhě zài qín. qiě wáng zhī lùn qín yě, yù pò wáng zhī jūn hū? qí bù xié? wáng yuē: qín bù yí yú lì yǐ, bì qiě pò zhào jūn. yú qīng yuē: wáng liáo tīng chén, fā shǐ chū zhòng bǎo yǐ fù chǔ wèi. chǔ wèi yù de wáng zhī zhòng bǎo, bì rù wú shǐ. zhào shǐ rù chǔ wèi, qín bì yí tiān xià hé cóng yě, qiě bì kǒng. rú cǐ, zé gòu nǎi kě wèi yě.
秦、趙戰於長平，趙不勝，亡一都尉。趙王召樓昌與虞卿曰：「軍戰不勝，尉復死，寡人使卷甲而趨之，何如?」樓昌曰：「無益也，不如發重使而為媾。」虞卿曰：「夫言媾者，以為不媾者軍必破，而制媾者在秦。且王之論秦也，欲破王之軍乎?其不邪?」王曰：「秦不遺餘力矣，必且破趙軍。」虞卿曰：「王聊聽臣，發使出重寶以附楚、魏。楚、魏欲得王之重寶，必入吾使。趙使入楚、魏，秦必疑天下合從也，且必恐。如此，則媾乃可為也。」

zhào wáng bù tīng, yǔ píng yáng jūn wèi gòu, fā zhèng zhū rù qín, qín nèi zhī. zhào wáng zhào yú qīng yuē: guǎ rén shǐ píng yáng jūn gòu qín, qín yǐ nèi zhèng zhū yǐ, zi yǐ wèi xī rú? yú qīng yuē: wáng bì bù dé gòu, jūn bì pò yǐ, tiān xià zhī hè zhàn shèng zhě jiē zài qín yǐ. zhèng zhū, zhào zhī guì rén yě, ér rù yú qín, qín wáng yǔ yīng hóu bì xiǎn zhòng yǐ shì tiān xià. chǔ wèi yǐ zhào wèi gòu, bì bù jiù wáng. qín zhī tiān xià bù jiù wáng, zé gòu bù kě dé chéng yě. zhào zú bù dé gòu, jūn guǒ dà bài. wáng rù qín, qín liú zhào wáng ér hòu xǔ zhī gòu.
趙王不聽，與平陽君為媾，發鄭朱入秦，秦內之。趙王召虞卿曰：「寡人使平陽君媾秦，秦已內鄭朱矣，子以為奚如?」虞卿曰：「王必不得媾，軍必破矣，天下之賀戰勝者皆在秦矣。鄭朱，趙之貴人也，而入於秦，秦王與應侯必顯重以示天下。楚、魏以趙為媾，必不救王。秦知天下不救王，則媾不可得成也。」趙卒不得媾，軍果大敗。王入秦，秦留趙王而後許之媾。