quán zhī nán, qí yàn zhàn. qín shǐ wèi rǎn zhī zhào, chū bīng zhù yàn jī qí. xuē gōng shǐ wèi chù zhī zhào, wèi lǐ xiàng yuē: jūn zhù yàn jī qí, qí bì jí. jí bì yǐ dì hé yú yàn, ér shēn yǔ zhào zhàn yǐ. rán zé shì jūn zì wèi yàn dōng bīng, wèi yàn qǔ dì yě. gù wèi jūn jì zhě, bù rú àn bīng cōng chū. qí bì huǎn, huǎn bì fù yǔ yàn zhàn. zhàn ér shèng, bīng bà bì, zhào kě qǔ táng qū nì zhàn ér bù shèng, mìng xuán yú zhào. rán zé wú zhōng lì ér gē qióng qí yǔ pí yàn yě, liǎng guó zhī quán, guī yú jūn yǐ.
權之難，齊、燕戰。秦使魏冉之趙，出兵助燕擊齊。薛公使魏處之趙，謂李向曰：「君助燕擊齊，齊必急。急必以地和於燕，而身與趙戰矣。然則是君自為燕東兵，為燕取地也。故為君計者，不如按兵匆出。齊必緩，緩必復與燕戰。戰而勝，兵罷弊，趙可取唐、曲逆；戰而不勝，命懸於趙。然則吾中立而割窮齊與疲燕也，兩國之權，歸於君矣。」