wèi gōng guǎn ér bù xià. ān líng rén suō gāo, qí zi wèi guǎn shǒu. xìn líng jūn shǐ rén wèi ān líng jūn yuē: jūn qí qiǎn suō gāo, wú jiāng shì zhī yǐ wǔ dài fū, shǐ wèi chí jié wèi. ān líng jūn yuē: ān líng, xiǎo guó yě, bù néng bì shǐ qí mín. shǐ zhě zì wǎng, qǐng shǐ dào shǐ zhě zhì gǎo gāo zhī suǒ, fù xìn líng jūn zhī mìng. gǎo gāo yuē: jūn zhī xìng gāo yě, jiāng shǐ gāo gōng guǎn yě. fū yǐ fù gōng zi shǒu, rén dà xiào yě. shì chén ér xià, shì bèi zhǔ yě. fù jiào zǐ bèi, yì fēi jūn zhī suǒ xǐ yě. gǎn zài bài cí.
魏攻管而不下。安陵人縮高，其子為管守。信陵君使人謂安陵君曰：「君其遣縮高，吾將仕之以五大夫，使為持節尉。」安陵君曰：「安陵，小國也，不能必使其民。使者自往，請使道使者至縞高之所，覆信陵君之命。」縞高曰：「君之幸高也，將使高攻管也。夫以父攻子守，人大笑也。是臣而下，是倍主也。父教子倍，亦非君之所喜也。敢再拜辭。」

shǐ zhě yǐ bào xìn líng jūn, xìn líng jūn dà nù, qiǎn dà shǐ zhī ān líng yuē: ān líng zhī dì, yì yóu wèi yě. jīn wú gōng guǎn ér bù xià, zé qín bīng jí wǒ, shè jì bì wēi yǐ. yuàn jūn zhī shēng shù suō gāo ér zhì zhī. ruò jūn fú zhì yě, wú jì jiāng fā shí wàn zhī shī, yǐ zào ān líng zhī chéng. ān líng jūn yuē: wú xiān jūn chéng hóu, shòu zhào xiāng wáng yǐ shǒu cǐ dì yě, shǒu shòu dà fǔ zhī xiàn. xiàn zhī shàng piān yuē: zi shì fù, chén shì jūn, yǒu cháng bù shè. guó suī dà shè, jiàng chéng wáng zi bù dé yǔ yān. jīn suō gāo jǐn jiě dà wèi, yǐ quán fù zǐ zhī yì, ér jūn yuē bì shēng zhì zhī, shì shǐ wǒ fù xiāng wáng zhào ér fèi dà fǔ zhī xiàn yě, suī sǐ, zhōng bù gǎn xíng.
使者以報信陵君，信陵君大怒，遣大使之安陵曰：「安陵之地，亦猶魏也。今吾攻管而不下，則秦兵及我，社稷必危矣。願君之生束縮高而致之。若君弗致也，無忌將發十萬之師，以造安陵之城。」安陵君曰：「吾先君成侯，受詔襄王以守此地也，手受大府之憲。憲之上篇曰：『子弒父，臣弒君，有常不赦。國雖大赦，降城亡子不得與焉。』今縮高謹解大位，以全父子之義，而君曰『必生致之』，是使我負襄王詔而廢大府之憲也，雖死，終不敢行。」

suō gāo wén zhī yuē: xìn líng jūn wèi rén, hàn ér zì yòng yě. cǐ cí fǎn, bì wèi guó huò. wú yǐ quán jǐ, wú wèi rén chén zhī yì yǐ, qǐ kě shǐ wú jūn yǒu wèi huàn yě. nǎi zhī shǐ zhě zhī shě, wěn jǐng ér sǐ.
縮高聞之曰：「信陵君為人，悍而自用也。此辭反，必為國禍。吾已全己，無為人臣之義矣，豈可使吾君有魏患也。」乃之使者之舍，刎頸而死。

xìn líng jūn wén suō gāo sǐ, sù fú gǎo sù pì shě, shǐ shǐ zhě xiè ān líng jūn yuē: wú jì, xiǎo rén yě, kùn yú sāi lǜ, shī yán yú jūn, gǎn zài bài shì zuì.
信陵君聞縮高死，素服縞素辟舍，使使者謝安陵君曰：「無忌，小人也，困于思慮，失言於君，敢再拜釋罪。」