zhāng yí wèi qín pò cóng lián héng, shuō chǔ wáng yuē: qín dì bàn tiān xià, bīng dí sì guó, bèi shān dài hé, sì sāi yǐ wèi gù. hǔ bì zhī shì bǎi yú wàn, chē qiān shèng, qí wàn pǐ, sù rú qiū shān. fǎ lìng jì míng, shì zú ān nán lè sǐ. zhǔ yán yǐ míng, jiāng zhī yǐ wǔ. suī wú chū bīng jiǎ, xí juǎn cháng shān zhī xiǎn. zhé tiān xià zhī jí, tiān xià hòu fú zhě xiān wáng. qiě fú wèi cóng zhě, wú yǐ yì yú qū qún yáng ér gōng měng hǔ yě. fū hǔ zhī yǔ yáng, bù gé míng yǐ. jīn dài wáng bù yǔ měng hǔ ér yǔ qún yáng, qiè yǐ wèi dài wáng zhī jì guò yǐ.
張儀為秦破從連橫，說楚王曰：「秦地半天下，兵敵四國，被山帶河，四塞以為固。虎賁之士百餘萬，車千乘，騎萬匹，粟如丘山。法令既明，士卒安難樂死。主嚴以明，將知以武。雖無出兵甲，席捲常山之險。折天下之脊，天下後服者先亡。且夫為從者，無以異於驅群羊而攻猛虎也。夫虎之與羊，不格明矣。今大王不與猛虎而與群羊，竊以為大王之計過矣。

fán tiān xià qiáng guó, fēi qín ér chǔ, fēi chǔ ér qín, liǎng guó dí móu jiāo zhēng, qí shì bù liǎng lì. ér dài wáng bù yǔ qín, qín xià jiǎ bīng, jù yí yáng, hán zhī shàng dì bù tōng xià hé dōng, qǔ chéng gāo, hán bì rù chén yú qín. hán rù chén, wèi zé cóng fēng ér dòng. qín gōng chǔ zhī xī, hán wèi gōng qí běi, shè jì qǐ dé wú wēi zāi?
「凡天下強國，非秦而楚，非楚而秦，兩國敵侔交爭，其勢不兩立。而大王不與秦，秦下甲兵，據宜陽，韓之上地不通；下河東，取成皋，韓必入臣於秦。韓入臣，魏則從風而動。秦攻楚之西，韓、魏攻其北，社稷豈得無危哉?

qiě fú yuē cóng zhě, jù qún ruò ér gōng zhì qiáng yě. fū yǐ ruò gōng qiáng, bù liào dí ér qīng zhàn, guó pín ér zhòu jǔ bīng, cǐ wēi wáng zhī shù yě. chén wén zhī, bīng bù rú zhě, wù yǔ tiāo zhàn sù bù rú zhě, wù yǔ chí jiǔ. fū cóng rén zhě, shì biàn xū cí, gāo zhǔ zhī jié xíng, yán qí lì ér bù yán qí hài, zú yǒu chǔ huò, wú jí wèi yǐ, shì gù yuàn dài wáng zhī shú jì zhī yě.
「且夫約從者，聚群弱而攻至強也。夫以弱攻強，不料敵而輕戰，國貧而驟舉兵，此危亡之術也。臣聞之，兵不如者，勿與挑戰；粟不如者，勿與持久。夫從人者，飾辯虛辭，高主之節行，言其利而不言其害，卒有楚禍，無及為已，是故願大王之熟計之也。

qín xī yǒu bā shǔ, fāng chuán jī sù, qǐ yú wèn shān. xún jiāng ér xià, zhì yǐng sān qiān yú lǐ. fǎng chuán zài zú, yī fáng zài wǔ shí rén, yǔ sān yuè zhī liáng, xià shuǐ ér fú, yī rì xíng sān bǎi yú lǐ lǐ shù suī duō, bù fèi mǎ hàn zhī láo, bù zhì shí rì ér jù gǎn guān gǎn guān jīng, zé cóng jìng líng yǐ dōng, jǐn chéng shǒu yǐ, qián zhōng wū jùn fēi wáng zhī yǒu yǐ. qín jǔ jiǎ chū zhī wǔ guān, nán miàn ér gōng, zé běi dì jué. qín bīng zhī gōng chǔ yě, wēi nán zài sān yuè zhī nèi. ér chǔ shì zhū hóu zhī jiù, zài bàn suì zhī wài, cǐ qí shì bù xiāng jí yě. fū shì ruò guó zhī jiù, ér wàng qiáng qín zhī huò, cǐ chén zhī suǒ yǐ wèi dài wáng zhī huàn yě. qiě dài wáng cháng yǔ wú rén wǔ zhàn sān shèng ér wáng zhī, chén zú jǐn yǐ yǒu piān shǒu xīn chéng ér jū mín kǔ yǐ. chén wén zhī: gōng dà zhě yì wēi, ér mín bì zhě yuàn yú shàng. fū shǒu yì wēi zhī gōng ér nì qiáng qín zhī xīn, chén qiè wèi dài wáng wēi zhī.
秦西有巴蜀，方船積粟，起於汶山。循江而下，至郢三千餘里。舫船載卒，一肪載五十人，與三月之糧，下水而浮，一日行三百餘里；里數雖多，不費馬汗之勞，不至十日而距扞關；扞關驚，則從竟陵已東，盡城守矣，黔中、巫郡非王之有已。秦舉甲出之武關，南面而攻，則北地絕。秦兵之攻楚也，危難在三月之內。而楚恃諸侯之救，在半歲之外，此其勢不相及也。夫恃弱國之救，而忘強秦之禍，此臣之所以為大王之患也。且大王嘗與吳人五戰三勝而亡之，陳卒盡矣；有偏守新城而居民苦矣。臣聞之：攻大者易危，而民弊者怨於上。夫守易危之功而逆強秦之心，臣竊為大王危之。

qiě fú qín zhī suǒ yǐ bù chū jiǎ wèi hán gǔ guān shí wǔ nián yǐ gōng zhū hóu zhě, yīn móu yǒu tūn tiān xià zhī xīn yě. chǔ cháng yǔ qín gòu nán, zhàn yú hàn zhōng. chǔ rén bù shèng, tōng hóu zhí guī sǐ zhě qī shí yú rén, suì wáng hàn zhōng. chǔ wáng dà nù, xìng shī xí qín, zhàn yú lán tián, yòu què. cǐ suǒ wèi liǎng hǔ xiāng bó zhě yě. fū qín chǔ xiāng bì, ér hán wèi yǐ quán zhì qí hòu, jì wú guò yú cǐ zhě yǐ, shì gù yuàn dài wáng shú jì zhī yě.
「且夫秦之所以不出甲尉函谷關十五年以攻諸侯者，陰謀有吞天下之心也。楚嘗與秦構難，戰於漢中。楚人不勝，通侯、執珪死者七十餘人，遂亡漢中。楚王大怒，興師襲秦，戰於蘭田，又卻。此所謂兩虎相搏者也。夫秦、楚相弊，而韓、魏以全制其後，計無過於此者矣，是故願大王熟計之也。

qín xià bīng gōng wèi yáng jìn, bì kāi jiān tiān xià zhī xiōng, dài wáng xī qǐ bīng yǐ gōng sòng, bù zhì shù yuè ér sòng kě jǔ. jǔ sòng ér dōng zhǐ, zé sì shàng shí èr zhū hóu, jǐn wáng zhī yǒu yǐ.
「秦下兵攻衛、陽晉，必開肩天下之匈，大王悉起兵以攻宋，不至數月而宋可舉。舉宋而東指，則泗上十二諸侯，盡王之有已。

fán tiān xià suǒ xìn yuē cóng qīn jiān zhě sū qín, fēng wèi wǔ ān jūn ér xiāng yàn, jí yīn yǔ yàn wáng móu pò qí gòng fēn qí dì. nǎi yáng yǒu zuì, chū zǒu rù qí, qí wáng yīn shòu ér xiāng zhī. jū liǎng nián ér jué, qí wáng dà nù, chē liè sū qín yú shì. fū yǐ yī zhà wěi fǎn fù zhī sū qín, ér yù jīng yíng tiān xià, hùn yī zhū hóu, qí bù kě chéng yě yì míng yǐ.
「凡天下所信約從親堅者蘇秦，封為武安君而相燕，即陰與燕王謀破齊共分其地。乃佯有罪，出走入齊，齊王因受而相之。居兩年而覺，齊王大怒，車裂蘇秦於市。夫以一詐偽反覆之蘇秦，而欲經營天下，混一諸侯，其不可成也亦明矣。

jīn qín zhī yǔ chǔ yě, jiē jìng rǎng jiè, gù xíng qīn zhī guó yě. dài wáng chéng néng tīng chén, chén qǐng qín tài zǐ rù zhì yú chǔ, chǔ tài zǐ rù zhì yú qín, qǐng yǐ qín nǚ wèi dài wáng jī zhǒu zhī qiè, xiào wàn jiā zhī dōu, yǐ wèi tāng mù zhī yì, zhǎng wèi kūn dì zhī guó, zhōng shēn wú xiāng gōng jī. chén yǐ wèi jì wú biàn yǔ cǐ zhě, gù bì yì qín wáng, shǐ shǐ chén xiàn shū dài wáng zhī cóng chē xià fēng, xū yǐ jué shì.
「今秦之與楚也，接境壤界，固形親之國也。大王誠能聽臣，臣請秦太子入質於楚，楚太子入質於秦，請以秦女為大王箕帚之妾，效萬家之都，以為湯沐之邑，長為昆弟之國，終身無相攻擊。臣以為計無便與此者，故敝邑秦王，使使臣獻書大王之從車下風，須以決事。」

chǔ wáng yuē: chǔ guó pì lòu, tuō dōng hǎi zhī shàng. guǎ rén nián yòu, bù xí guó jiā zhī zhǎng jì. jīn shàng kè xìng jiào yǐ míng zhì, guǎ rén wén zhī, jìng yǐ guó cóng. nǎi qiǎn shǐ chē bǎi chéng, xiàn jī hài zhī xī, yè guāng zhī bì yú qín wáng.
楚王曰：「楚國僻陋，托東海之上。寡人年幼，不習國家之長計。今上客幸教以明制，寡人聞之，敬以國從。」乃遣使車百乘，獻雞駭之犀，夜光之壁於秦王。