zhào wáng fēng mèng cháng jūn yǐ wǔ chéng. mèng cháng jūn zé shè rén yǐ wèi wǔ chéng lì, ér qiǎn zhī yuē: bǐ yǔ qǐ bù yuē, jiè chē zhě chí zhī, jiè yī zhě bèi zhī zāi? jiē duì yuē: yǒu zhī. mèng cháng jūn yuē: wén shén bù qǔ yě. fū suǒ jiè yī chē zhě, fēi qīn yǒu, zé xiōng dì yě. fū chí qīn yǒu zhī chē, bèi xiōng dì zhī yī, wén yǐ wèi bù kě. jīn zhào wáng bù zhī wén bù xiào, ér fēng zhī yǐ wǔ chéng, yuàn dài fū zhī wǎng yě, wú fá shù mù, wú fà wū shì, zī rán shǐ zhào wáng wù ér zhī wén yě. jǐn shǐ kě quán ér guī zhī.
趙王封孟嘗君以武城。孟嘗君擇舍人以為武城吏，而遣之曰：「鄙語豈不曰，借車者馳之，借衣者被之哉?」皆對曰：「有之。」孟嘗君曰：「文甚不取也。夫所借衣車者，非親友，則兄弟也。夫馳親友之車，被兄弟之衣，文以為不可。今趙王不知文不肖，而封之以武城，願大夫之往也，毋伐樹木，毋髮屋室，訾然使趙王悟而知文也。謹使可全而歸之。」