zhēn guān yuán nián, tài zōng yuē: zhèn kàn gǔ lái dì wáng yǐ rén yì wèi zhì zhě, guó zuò yán zhǎng, rèn fǎ yù rén zhě, suī jiù bì yú yī shí, bài wáng yì cù. jì jiàn qián wáng chéng shì, zú shì yuán guī. jīn yù zhuān yǐ rén yì chéng xìn wèi zhì. wàng gé jìn dài zhī jiāo báo yě. huáng mén shì láng wáng guī duì yuē: tiān xià diāo sàng rì jiǔ, bì xià chéng qí yú bì, hóng dào yí fēng, wàn dài zhī fú. dàn fēi xián bù lǐ, wéi zài dé rén. tài zōng yuē: zhèn sī xián zhī qíng, qǐ shě mèng mèi! gěi shì zhōng dù zhèng lún jìn yuē: shì bì yǒu cái, suí shí tīng yòng, qǐ dài mèng fù shuō, féng lǚ shàng, rán hòu wèi zhì hū? tài zōng shēn nà qí yán.
貞觀元年，太宗曰：「朕看古來帝王以仁義為治者，國祚延長，任法御人者，雖救弊於一時，敗亡亦促。既見前王成事，足是元龜。今欲專以仁義誠信為治。望革近代之澆薄也。」黃門侍郎王珪對曰：「天下凋喪日久，陛下承其餘弊，弘道移風，萬代之福。但非賢不理，惟在得人。」太宗曰：「朕思賢之情，豈舍夢寐！」給事中杜正倫進曰：「世必有才，隨時聽用，豈待夢傅說，逢呂尚，然後為治乎？」太宗深納其言。
zhēn guān èr nián, tài zōng wèi shì chén yuē: zhèn wèi luàn lí zhī hòu, fēng sú nán yí, bǐ guān bǎi xìng jiàn zhī lián chǐ, guān mín fèng fǎ, dào zéi rì xī, gù zhī rén wú cháng sú, dàn zhèng yǒu zhì luàn ěr. shì yǐ wèi guó zhī dào, bì xū fǔ zhī yǐ rén yì, shì zhī yǐ wēi xìn, yīn rén zhī xīn, qù qí kē kè, bù zuò yì duān, zì rán ān jìng, gōng děng yí gòng xíng sī shì yě.
貞觀二年，太宗謂侍臣曰：「朕謂亂離之後，風俗難移，比觀百姓漸知廉恥，官民奉法，盜賊日稀，故知人無常俗，但政有治亂耳。是以為國之道，必須撫之以仁義，示之以威信，因人之心，去其苛刻，不作異端，自然安靜，公等宜共行斯事也。」
zhēn guān sì nián, fáng xuán líng zòu yán: jīn yuè wǔ kù jiǎ zhàng, shèng suí rì yuǎn yǐ.
貞觀四年，房玄齡奏言：「今閱武庫甲仗，勝隋日遠矣。」
tài zōng yuē: chì bīng bèi kòu suī shì yào shì, rán zhèn wéi yù qīng děng cún xīn lǐ dào, wù jǐn zhōng zhēn, shǐ bǎi xìng ān lè, biàn shì zhèn zhī jiǎ zhàng. suí yáng dì qǐ wèi jiǎ zhàng bù zú, yǐ zhì miè wáng? zhèng yóu rén yì bù xiū, ér qún xià yuàn pàn gù yě. yí shí cǐ xīn.
太宗曰：「飭兵備寇雖是要事，然朕唯欲卿等存心理道，務盡忠貞，使百姓安樂，便是朕之甲仗。隋煬帝豈為甲仗不足，以至滅亡？正由仁義不修，而群下怨叛故也。宜識此心。」
zhēn guān shí sān nián, tài zōng wèi shì chén yuē: lín shēn zé niǎo qī, shuǐ guǎng zé yú yóu, rén yì jī zé wù zì guī zhī. rén jiē zhī wèi bì zāi hài, bù zhī xíng rén yì zé zāi hài bù shēng. fū rén yì zhī dào, dāng sī zhī zài xīn, cháng lìng xiāng jì, ruò sī xū xiè dài, qù zhī yǐ yuǎn. yóu rú yǐn shí zī shēn, héng lìng fù bǎo, nǎi kě cún qí xìng mìng. wáng guī dùn shǒu yuē: bì xià néng zhī cǐ yán, tiān xià xìng shèn!
貞觀十三年，太宗謂侍臣曰：「林深則鳥棲，水廣則魚游，仁義積則物自歸之。人皆知畏避災害，不知行仁義則災害不生。夫仁義之道，當思之在心，常令相繼，若斯須懈怠，去之已遠。猶如飲食資身，恆令腹飽，乃可存其性命。」王珪頓首曰：「陛下能知此言，天下幸甚！」
