jīng
【經】

sì nián chūn, gōng zhì zì jìn.
四年春，公至自晉。

xià, nì fù jiāng yú qí.
夏，逆婦姜於齊。

dí qīn qí.
狄侵齊。

qiū, chǔ rén miè jiāng.
秋，楚人滅江。

jìn hóu fá qín.
晉侯伐秦。

wèi hóu shǐ níng yú lái pìn.
衛侯使甯俞來聘。

dōng shí yǒu yī yuè rén yín, fū rén fēng shì hōng.
冬十有一月壬寅，夫人風氏薨。

chuán
【傳】

sì nián chūn, jìn rén guī kǒng dá yú wèi, yǐ wèi wèi zhī liáng yě, gù miǎn zhī.
四年春，晉人歸孔達於衛，以為衛之良也，故免之。

xià, wèi hóu rú jìn bài. cáo bó rú jìn, huì zhèng.
夏，衛侯如晉拜。曹伯如晉，會正。

nì fù jiāng yú qí, qīng bù xíng, fēi lǐ yě. jūn zǐ shì yǐ zhī chū jiāng zhī bù yǔn yú lǔ yě. yuē: guì pìn ér jiàn nì zhī, jūn ér bēi zhī, lì ér fèi zhī, qì xìn ér huài qí zhǔ, zài guó bì luàn, zài jiā bì wáng. bù yǔn yí zāi. shī yuē: wèi tiān zhī wēi, yú shí bǎo zhī. jìng zhǔ zhī wèi yě.
逆婦姜於齊，卿不行，非禮也。君子是以知出姜之不允於魯也。曰：「貴聘而賤逆之，君而卑之，立而廢之，棄信而壞其主，在國必亂，在家必亡。不允宜哉。《詩》曰：『畏天之威，於時保之。』敬主之謂也。」

qiū, jìn hóu fá qín, wéi yuán xīn chéng, yǐ bào wáng guān zhī yì.
秋，晉侯伐秦，圍邧、新城，以報王官之役。

chǔ rén miè jiāng, qín bó wèi zhī xiáng fú chū cì bù jǔ guò shù. dài fū jiàn, gōng yuē: tóng méng miè, suī bù néng jiù, gǎn bù jīn hū! wú zì jù yě. jūn zǐ yuē: shī yún: wéi bǐ èr guó, qí zhèng bù huò, wéi cǐ sì guó, yuán jiū yuán dù. qí qín mù zhī wèi yǐ.
楚人滅江，秦伯為之降服、出次、不舉、過數。大夫諫，公曰：「同盟滅，雖不能救，敢不矜乎！吾自懼也。」君子曰：「《詩》云：『惟彼二國，其政不獲，惟此四國，爰究爰度。』其秦穆之謂矣。」

wèi níng wǔ zi lái pìn, gōng yǔ zhī yàn, wèi fù zhàn lù jí tóng gōng. bù cí, yòu bù dá fù. shǐ xíng rén sī yān. duì yuē: chén yǐ wèi yì yè jí zhī yě. xī zhū hóu cháo zhèng yú wáng, wáng yàn lè zhī, yú shì hū fù zhàn lù, zé tiān zǐ dāng yáng, zhū hóu yòng mìng yě. zhū hóu dí wáng suǒ kài ér xiàn qí gōng, wáng yú shì hū cì zhī tóng gōng yī, tóng shǐ bǎi, lú gōng shǐ qiān, yǐ jué bào yàn. jīn péi chén lái jì jiù hǎo, jūn rǔ kuàng zhī, qí gǎn gàn dà lǐ yǐ zì qǔ lì?
衛甯武子來聘，公與之宴，為賦《湛露》及《彤弓》。不辭，又不答賦。使行人私焉。對曰：「臣以為肄業及之也。昔諸侯朝正於王，王宴樂之，於是乎賦《湛露》，則天子當陽，諸侯用命也。諸侯敵王所愾而獻其功，王於是乎賜之彤弓一，彤矢百，玈弓矢千，以覺報宴。今陪臣來繼舊好，君辱貺之，其敢幹大禮以自取戾？」

dōng, chéng fēng hōng.
冬，成風薨。