jīng
【经】

shí yǒu sì nián chūn, wáng zhēng yuè, jǔ zi zhū zú.
十有四年春，王正月，莒子朱卒。

xià, wèi sūn lín fù zì jìn guī yú wèi.
夏，卫孙林父自晋归于卫。

qiū, shū sūn qiáo rú rú qí nì nǚ.
秋，叔孙侨如如齐逆女。

zhèng gōng zǐ xǐ shuài shī fá xǔ.
郑公子喜帅师伐许。

jiǔ yuè, qiáo rú yǐ fū rén fù jiāng shì zhì zì qí.
九月，侨如以夫人妇姜氏至自齐。

dōng shí yuè gēng yín, wèi hóu zāng zú.
冬十月庚寅，卫侯臧卒。

qín bó zú.
秦伯卒。

chuán
【传】

shí sì nián chūn, wèi hóu rú jìn, jìn hóu qiáng jiàn sūn lín fù yān, dìng gōng bù kě.
十四年春，卫侯如晋，晋侯强见孙林父焉，定公不可。

xià, wèi hóu jì guī, jìn hóu shǐ xì chōu sòng sūn lín fù ér jiàn zhī. wèi hóu yù cí, dìng jiāng yuē:" bù kě. shì xiān jūn zōng qīng zhī sì yě, dà guó yòu yǐ wéi qǐng, bù xǔ, jiāng wáng. suī è zhī, bù yóu yù yú wáng hū? jūn qí rěn zhī! ān mín ér yòu zōng qīng, bù yì kě hū?" wèi hóu jiàn ér fù zhī.
夏，卫侯既归，晋侯使郤犫送孙林父而见之。卫侯欲辞，定姜曰：“不可。是先君宗卿之嗣也，大国又以为请，不许，将亡。虽恶之，不犹愈于亡乎？君其忍之！安民而宥宗卿，不亦可乎？”卫侯见而复之。

wèi hóu xiǎng kǔ chéng shū, níng huì zi xiāng. kǔ chéng shū ào. níng zǐ yuē:" kǔ chéng jiā qí wáng hū! gǔ zhī wèi xiǎng shí yě, yǐ guān wēi yí shěng huò fú yě. gù shī yuē:' sì gōng qí qiú, zhǐ jiǔ sī róu, bǐ jiāo fěi ào, wàn fú lái qiú.' jīn fū zǐ ào, qǔ huò zhī dào yě."
卫侯飨苦成叔，甯惠子相。苦成叔傲。甯子曰：“苦成家其亡乎！古之为享食也，以观威仪、省祸福也。故《诗》曰：‘兕觵其觩，旨酒思柔，彼交匪傲，万福来求。’今夫子傲，取祸之道也。”

qiū, xuān bó rú qí nì nǚ. chēng zú, zūn jūn mìng yě.
秋，宣伯如齐逆女。称族，尊君命也。

bā yuè, zhèng zi hǎn fá xǔ, bài yān. wù xū, zhèng bó fù fá xǔ. gēng zǐ, rù qí fú. xǔ rén píng yǐ shū shēn zhī fēng.
八月，郑子罕伐许，败焉。戊戌，郑伯复伐许。庚子，入其郛。许人平以叔申之封。

jiǔ yuè, qiáo rú yǐ fū rén fù jiāng shì zhì zì qí. shě zú, zūn fū rén yě. gù jūn zǐ yuē:" chūn qiū zhī chēng: wēi ér xiǎn, zhì ér huì, wǎn ér chéng zhāng, jǐn ér bù wū, chéng è ér quàn shàn. fēi shèng rén shuí néng xiū zhī?"
九月，侨如以夫人妇姜氏至自齐。舍族，尊夫人也。故君子曰：“《春秋》之称：微而显，志而晦，婉而成章，尽而不汙，惩恶而劝善。非圣人谁能修之？”

wèi hóu yǒu jí, shǐ kǒng chéng zi níng huì zi lì jìng sì zhī zǐ kàn yǐ wéi dà zi.
卫侯有疾，使孔成子、甯惠子立敬姒之子衎以为大子。

dōng shí yuè, wèi dìng gōng zú. fū rén jiāng shì jì kū ér xī, jiàn dà zi zhī bù āi yě, bù nèi zhuó yǐn. tàn yuē:" shì fū yě, jiāng bù wéi wèi guó zhī bài, qí bì shǐ yú wèi wáng rén! wū hū! tiān huò wèi guó yě fū! wú bù huò zhuān yě shǐ zhǔ shè jì." dài fū wén zhī, wú bù sǒng jù. sūn wén zi zì shì bù gǎn shě qí zhòng qì yú wèi, jǐn zhì zhū qī, ér shén shàn jìn dài fū.
冬十月，卫定公卒。夫人姜氏既哭而息，见大子之不哀也，不内酌饮。叹曰：“是夫也，将不唯卫国之败，其必始于未亡人！乌呼！天祸卫国也夫！吾不获鱄也使主社稷。”大夫闻之，无不耸惧。孙文子自是不敢舍其重器于卫，尽寘诸戚，而甚善晋大夫。