jīng
【经】

sì nián chūn, gōng zhì zì jìn.
四年春，公至自晋。

xià, nì fù jiāng yú qí.
夏，逆妇姜于齐。

dí qīn qí.
狄侵齐。

qiū, chǔ rén miè jiāng.
秋，楚人灭江。

jìn hóu fá qín.
晋侯伐秦。

wèi hóu shǐ níng yú lái pìn.
卫侯使甯俞来聘。

dōng shí yǒu yī yuè rén yín, fū rén fēng shì hōng.
冬十有一月壬寅，夫人风氏薨。

chuán
【传】

sì nián chūn, jìn rén guī kǒng dá yú wèi, yǐ wéi wèi zhī liáng yě, gù miǎn zhī.
四年春，晋人归孔达于卫，以为卫之良也，故免之。

xià, wèi hóu rú jìn bài. cáo bó rú jìn, huì zhèng.
夏，卫侯如晋拜。曹伯如晋，会正。

nì fù jiāng yú qí, qīng bù xíng, fēi lǐ yě. jūn zǐ shì yǐ zhī chū jiāng zhī bù yǔn yú lǔ yě. yuē:" guì pìn ér jiàn nì zhī, jūn ér bēi zhī, lì ér fèi zhī, qì xìn ér huài qí zhǔ, zài guó bì luàn, zài jiā bì wáng. bù yǔn yí zāi. shī yuē:' wèi tiān zhī wēi, yú shí bǎo zhī.' jìng zhǔ zhī wèi yě."
逆妇姜于齐，卿不行，非礼也。君子是以知出姜之不允于鲁也。曰：“贵聘而贱逆之，君而卑之，立而废之，弃信而坏其主，在国必乱，在家必亡。不允宜哉。《诗》曰：‘畏天之威，于时保之。’敬主之谓也。”

qiū, jìn hóu fá qín, wéi yuán xīn chéng, yǐ bào wáng guān zhī yì.
秋，晋侯伐秦，围邧、新城，以报王官之役。

chǔ rén miè jiāng, qín bó wèi zhī xiáng fú chū cì bù jǔ guò shù. dài fū jiàn, gōng yuē:" tóng méng miè, suī bù néng jiù, gǎn bù jīn hū! wú zì jù yě." jūn zǐ yuē:" shī yún:' wéi bǐ èr guó, qí zhèng bù huò, wéi cǐ sì guó, yuán jiū yuán dù.' qí qín mù zhī wèi yǐ."
楚人灭江，秦伯为之降服、出次、不举、过数。大夫谏，公曰：“同盟灭，虽不能救，敢不矜乎！吾自惧也。”君子曰：“《诗》云：‘惟彼二国，其政不获，惟此四国，爰究爰度。’其秦穆之谓矣。”

wèi níng wǔ zi lái pìn, gōng yǔ zhī yàn, wèi fù zhàn lù jí tóng gōng. bù cí, yòu bù dá fù. shǐ xíng rén sī yān. duì yuē:" chén yǐ wéi yì yè jí zhī yě. xī zhū hóu cháo zhèng yú wáng, wáng yàn lè zhī, yú shì hū fù zhàn lù, zé tiān zǐ dāng yáng, zhū hóu yòng mìng yě. zhū hóu dí wáng suǒ kài ér xiàn qí gōng, wáng yú shì hū cì zhī tóng gōng yī, tóng shǐ bǎi, lú gōng shǐ qiān, yǐ jué bào yàn. jīn péi chén lái jì jiù hǎo, jūn rǔ kuàng zhī, qí gǎn gàn dà lǐ yǐ zì qǔ lì?"
卫甯武子来聘，公与之宴，为赋《湛露》及《彤弓》。不辞，又不答赋。使行人私焉。对曰：“臣以为肄业及之也。昔诸侯朝正于王，王宴乐之，于是乎赋《湛露》，则天子当阳，诸侯用命也。诸侯敌王所忾而献其功，王于是乎赐之彤弓一，彤矢百，玈弓矢千，以觉报宴。今陪臣来继旧好，君辱贶之，其敢干大礼以自取戾？”

dōng, chéng fēng hōng.
冬，成风薨。