jīng
【经】

èr shí nián chūn, wáng zhēng yuè xīn hài, zhòng sūn sù huì jǔ rén, méng yú xiàng.
二十年春，王正月辛亥，仲孙速会莒人，盟于向。

xià liù yuè gēng shēn, gōng huì jìn hóu qí hóu sòng gōng wèi hóu zhèng bó cáo bó jǔ zi zhū zi téng zi xuē bó qǐ bó xiǎo zhū zi, méng yú chán yuān.
夏六月庚申，公会晋侯、齐侯、宋公、卫侯、郑伯、曹伯、莒子、邾子、滕子、薛伯、杞伯、小邾子，盟于澶渊。

qiū, gōng zhì zì huì.
秋，公至自会。

zhòng sūn sù shuài shī fá zhū.
仲孙速帅师伐邾。

cài shā qí dài fū gōng zǐ xiè.
蔡杀其大夫公子燮。

cài gōng zǐ lǚ chū bēn chǔ.
蔡公子履出奔楚。

chén hóu zhī dì huáng chū bēn chǔ.
陈侯之弟黄出奔楚。

shū lǎo rú qí.
叔老如齐。

dōng shí yuè bǐng chén shuò, rì yǒu shí zhī.
冬十月丙辰朔，日有食之。

jì sūn sù rú sòng.
季孙宿如宋。

chuán
【传】

èr shí nián chūn, jí jǔ píng. mèng zhuāng zi huì jǔ rén, méng yú xiàng, dū yáng zhī méng gù yě.
二十年春，及莒平。孟庄子会莒人，盟于向，督扬之盟故也。

xià, méng yú chán yuān, qí chéng gù yě.
夏，盟于澶渊，齐成故也。

zhū rén zhòu zhì, yǐ zhū hóu zhī shì, fú néng bào yě.
邾人骤至，以诸侯之事，弗能报也。

qiū, mèng zhuāng zi fá zhū yǐ bào zhī.
秋，孟庄子伐邾以报之。

cài gōng zǐ xiè yù yǐ cài zhī jìn, cài rén shā zhī. gōng zǐ lǚ, qí mǔ dì yě, gù chū bēn chǔ.
蔡公子燮欲以蔡之晋，蔡人杀之。公子履，其母弟也，故出奔楚。

chén qìng hǔ qìng yín wèi gōng zǐ huáng zhī bī, sù zhū chǔ yuē:" yǔ cài sī mǎ tóng móu." chǔ rén yǐ wéi tǎo. gōng zǐ huáng chū bēn chǔ. chū, cài wén hóu yù shì jìn, yuē:" xiān jūn yǔ yú jiàn tǔ zhī méng, jìn bù kě qì, qiě xiōng dì yě." wèi chǔ, bù néng xíng ér zú. chǔ rén shǐ cài wú cháng, gōng zǐ xiè qiú cóng xiān jūn yǐ lì cài, bù néng ér sǐ. shū yuē:" cài shā qí dài fū gōng zǐ xiè", yán bù yǔ mín tóng yù yě." chén hóu zhī dì huáng chū bēn chǔ", yán fēi qí zuì yě. gōng zǐ huáng jiāng chū bēn, hū yú guó yuē:" qìng shì wú dào, qiú zhuān chén guó, bào miè qí jūn, ér qù qí qīn, wǔ nián bù miè, shì wú tiān yě."
陈庆虎、庆寅畏公子黄之偪，愬诸楚曰：“与蔡司马同谋。”楚人以为讨。公子黄出奔楚。初，蔡文侯欲事晋，曰：“先君与于践土之盟，晋不可弃，且兄弟也。”畏楚，不能行而卒。楚人使蔡无常，公子燮求从先君以利蔡，不能而死。书曰：“蔡杀其大夫公子燮”，言不与民同欲也。“陈侯之弟黄出奔楚”，言非其罪也。公子黄将出奔，呼于国曰：“庆氏无道，求专陈国，暴蔑其君，而去其亲，五年不灭，是无天也。”

qí zi chū pìn yú qí, lǐ yě.
齐子初聘于齐，礼也。

dōng, jì wǔ zi rú sòng, bào xiàng xū zhī pìn yě. chǔ shī duàn nì zhī yǐ shòu xiǎng, fù cháng dì zhī qī zhāng yǐ zú. sòng rén zhòng huì zhī. guī fù mìng, gōng xiǎng zhī. fù yú lì zhī zú zhāng. gōng fù nán shān yǒu tái. wǔ zi qù suǒ, yuē:" chén bù kān yě."
冬，季武子如宋，报向戌之聘也。褚师段逆之以受享，赋《常棣》之七章以卒。宋人重贿之。归复命，公享之。赋《鱼丽》之卒章。公赋《南山有台》。武子去所，曰：“臣不堪也。”

wèi níng huì zi jí, zhào dào zǐ yuē:" wú dé zuì yú jūn, huǐ ér wú jí yě. míng cáng zài zhū hóu zhī cè, yuē:' sūn lín fù níng zhí chū qí jūn.' jūn rù zé yǎn zhī. ruò néng yǎn zhī, zé wú zi yě. ruò bù néng, yóu yǒu guǐ shén, wú yǒu něi ér yǐ, bù lái shí yǐ." dào zi xǔ nuò, huì zi suì zú.
卫甯惠子疾，召悼子曰：“吾得罪于君，悔而无及也。名藏在诸侯之策，曰：‘孙林父、甯殖出其君。’君入则掩之。若能掩之，则吾子也。若不能，犹有鬼神，吾有馁而已，不来食矣。”悼子许诺，惠子遂卒。