gāo gāo tū qǐ rú cāng yù, wàn gǔ míng gāo gēng yōu dú. bù xiàng jīn mén jià yù yú, què zuò qīng shān wò xiāng qū.
高高突起如苍玉，万古名高更幽独。不向金门驾玉舆，却作青山卧乡曲。

xī tán bù èr fǎ mén zhōng, áo gèng jié huàn pí yé kōng. jiè wèn chán sēng hé chǔ qù, zhǎng jīng juǎn làng fān qiū fēng.
昔谈不二法门中，鳌更劫换毗耶空。借问禅僧何处去，长鲸捲浪翻秋风。