xiāng píng liú jūn zì zi chāo, wén zhuī qín hàn shī fēng sāo. qīng jīn yè yè wèi yì zǐ, jiǎo rán hè lì míng jiǔ gāo.
襄平劉君字子超，文追秦漢詩風騷。青衿曳曳未易紫，矯然鶴立鳴九皋。

dú dūn zhì xìng néng dà xiào, nǎi wēng qǐn jí shí bēi hào. yī xī wēng chéng bái hè qù, pǐ yǒng cháng duàn hún suí piāo.
獨敦至性能大孝，乃翁寢疾時悲號。一夕翁乘白鶴去，擗踴腸斷魂隨飄。

tiān liú xiào zǐ bù jiù sǐ, sǐ jué sū huí fán jǐ zāo. shǒu fú líng ér běi máng qù, zi què suí yī fén shàng zhù.
天留孝子不就死，死絕蘇回凡幾遭。手扶靈輀北邙去，子卻隨依墳上住。

yī zhù sān nián bù gù jiā, cǐ shēn jiāng huà fén qián shù. fén páng yǒu guǐ shí yè lái, kuī jiàn xiào zǐ chēng qí zāi.
一住三年不顧家，此身將化墳前樹。墳旁有鬼時夜來，窺見孝子稱奇哉。

xū jiē xiào zǐ zi rú cǐ, wǒ suī wèi guǐ níng wú āi. shǒu tǔ shī wèi bù shàng dá, xiào dé zhāo zhāo míng xìng mái.
吁嗟孝子子如此，我雖為鬼寧無哀。守土屍位不上達，孝德昭昭名姓埋。

wǒ wén jūn míng yù kuì sǐ, yīn tòng qīn wáng tú yǐ yǐ. jīn rì wèi jūn shū cǐ gē, bēi xīn àn zhú chūn fēng qǐ.
我聞君名欲愧死，因痛親亡徒已矣。今日為君書此歌，悲心暗逐春風起。