jūn bú jiàn bó chéng zi gāo ràng hóu jué, zài yě zhōng nián zì gēng huò. xià fēng qū wèn lǐ tú qín, yì yì tián jiān shì wú luò.
君不見伯成子高讓侯爵，在野終年自耕穫。下風趨問禮徒勤，俋俋田間事無落。

yòu bú jiàn yú líng zhòng zi tuī xiàng wèi, wéi rén guàn yuán yì kuí huò. bào wèng qū qū tóng hàn yīn, bù sǎn lí gēng yǒu yú lè.
又不見於陵仲子推相位，為人灌園刈葵藿。抱瓮區區同漢陰，不糝藜羹有餘樂。

gǔ lái xián dá yǒu rú cǐ, zhì qù wèi kě cháng qíng dù. lì cí fù guì jū jiàn pín, lǐn ruò fēng shuāng yǔn qīng tuò.
古來賢達有如此，志趣未可常情度。力辭富貴居賤貧，凜若風霜隕輕籜。

shào píng běn zì hóu dōng líng, qín pò guó chú xiū yī hè. dāng shí hàn zǔ yí cuó hóu, zhì wèi zēng fēng yì fēi báo.
邵平本自侯東陵，秦破國除休一壑。當時漢祖疑酇侯，置衛增封意非薄。

zhòng bīn jiē hè píng dú diào, yī yán zhuǎn huò tuī xiān jué. yǐ zī zhì lüè zuǒ fēng yún, fù qǔ gù fēng hé suǒ zuò.
眾賓皆賀平獨吊，一言轉禍推先覺。以茲智略佐風雲，復取故封何所怍。

guī lái zhòng guā qīng mén wài, guàn gài chú yún gān jì mò. cháng ān zhī dōng rǎng yóu měi, cuì màn lí lí zhào chéng guō.
歸來種瓜青門外，灌溉鋤耘甘寂寞。長安之東壤尤美，翠蔓離離照城郭。

qiū yáng zhèng chì guā zhèng féi, jiě yī zhāi shí rú fǔ hè. ér tóng suí lì xíng gǔ qīng, qiè lì xié kuāng zhù cāo zuò.
秋陽正熾瓜正肥，解衣摘實如俛鶴。兒童隨立形骨清，挈笠攜筐助操作。

suì lìng shì měi dōng líng guā, shēn hòu gāo míng dòng liáo kuò. tú fàn céng wén fēng jiàng guàn, nú pú cóng lái xìng wèi huò.
遂令世美東陵瓜，身後高名動寥廓。屠販曾聞封絳灌，奴僕從來興衛霍。

gāo niǎo yǐ jǐn liáng gōng cáng, gèng yǒu hán péng rǔ qiú fù. hé rú zhōng lǎo shǒu guā qí, zì bǎo bǎo tā zhēn bù è.
高鳥已盡良弓藏，更有韓彭辱囚縛。何如終老守瓜畦，自飽飽他真不惡。

lóng mián yě shì kě lián rén, huà cǐ duān lìng shì rú zuó. shì jiān rú huà huà rú mèng, liáo wèi zuò gē zī yī jué.
龍眠也是可憐人，畫此端令事如昨。世間如畫畫如夢，聊為作歌資一噱。