jūn bú jiàn bó chéng zi gāo ràng hóu jué, zài yě zhōng nián zì gēng huò. xià fēng qū wèn lǐ tú qín, yì yì tián jiān shì wú luò.
君不见伯成子高让侯爵，在野终年自耕穫。下风趋问礼徒勤，俋俋田间事无落。

yòu bú jiàn yú líng zhòng zi tuī xiàng wèi, wéi rén guàn yuán yì kuí huò. bào wèng qū qū tóng hàn yīn, bù sǎn lí gēng yǒu yú lè.
又不见于陵仲子推相位，为人灌园刈葵藿。抱瓮区区同汉阴，不糁藜羹有馀乐。

gǔ lái xián dá yǒu rú cǐ, zhì qù wèi kě cháng qíng dù. lì cí fù guì jū jiàn pín, lǐn ruò fēng shuāng yǔn qīng tuò.
古来贤达有如此，志趣未可常情度。力辞富贵居贱贫，凛若风霜陨轻箨。

shào píng běn zì hóu dōng líng, qín pò guó chú xiū yī hè. dāng shí hàn zǔ yí cuó hóu, zhì wèi zēng fēng yì fēi báo.
邵平本自侯东陵，秦破国除休一壑。当时汉祖疑酂侯，置卫增封意非薄。

zhòng bīn jiē hè píng dú diào, yī yán zhuǎn huò tuī xiān jué. yǐ zī zhì lüè zuǒ fēng yún, fù qǔ gù fēng hé suǒ zuò.
众宾皆贺平独吊，一言转祸推先觉。以兹智略佐风云，复取故封何所怍。

guī lái zhòng guā qīng mén wài, guàn gài chú yún gān jì mò. cháng ān zhī dōng rǎng yóu měi, cuì màn lí lí zhào chéng guō.
归来种瓜青门外，灌溉锄耘甘寂寞。长安之东壤尤美，翠蔓离离照城郭。

qiū yáng zhèng chì guā zhèng féi, jiě yī zhāi shí rú fǔ hè. ér tóng suí lì xíng gǔ qīng, qiè lì xié kuāng zhù cāo zuò.
秋阳正炽瓜正肥，解衣摘实如俛鹤。儿童随立形骨清，挈笠携筐助操作。

suì lìng shì měi dōng líng guā, shēn hòu gāo míng dòng liáo kuò. tú fàn céng wén fēng jiàng guàn, nú pú cóng lái xìng wèi huò.
遂令世美东陵瓜，身后高名动寥廓。屠贩曾闻封绛灌，奴仆从来兴卫霍。

gāo niǎo yǐ jǐn liáng gōng cáng, gèng yǒu hán péng rǔ qiú fù. hé rú zhōng lǎo shǒu guā qí, zì bǎo bǎo tā zhēn bù è.
高鸟已尽良弓藏，更有韩彭辱囚缚。何如终老守瓜畦，自饱饱他真不恶。

lóng mián yě shì kě lián rén, huà cǐ duān lìng shì rú zuó. shì jiān rú huà huà rú mèng, liáo wèi zuò gē zī yī jué.
龙眠也是可怜人，画此端令事如昨。世间如画画如梦，聊为作歌资一噱。