xī wén nán guó róng huá shǎo, jīn rì dōng lín zǐ mèi sān
昔闻南国容华少，今日东邻姊妹三。

zhuāng gé xiāng kàn yīng wǔ fù, bì chuāng yīng xiù fèng huáng shān
妆阁相看鹦鹉赋，碧窗应绣凤凰衫。

hóng fāng mǎn yuàn cēn cī zhé, lǜ xǔ yíng bēi cì dì xián
红芳满院参差折，绿醑盈杯次第衔。

kǒng xiàng yáo chí céng zuò nǚ, zhé lái chén shì wèi wèi nán
恐向瑶池曾作女，谪来尘世未为男。

wén jī yǒu mào zhōng kān bǐ, xī zǐ wú yán wǒ gèng cán
文姬有貌终堪比，西子无言我更惭。

yī qǔ yàn gē qín yǎo yǎo, sì xián qīng bō yǔ nán nán
一曲艳歌琴杳杳，四弦轻拨语喃喃。

dāng tái jìng dòu qīng sī fā, duì yuè zhēng kuā bái yù zān
当台竞斗青丝发，对月争夸白玉簪。

xiǎo yǒu dòng zhōng sōng lù dī, dà luó tiān shàng liǔ yān hán
小有洞中松露滴，大罗天上柳烟含。

dàn néng wéi yǔ xīn zhǎng zài, bù pà chuī xiāo shì wèi ān
但能为雨心长在，不怕吹箫事未谙。

ā mǔ jǐ chēn huā xià yǔ, pān láng céng xiàng mèng zhōng cān
阿母几嗔花下语，潘郎曾向梦中参。

zàn chí qīng jù hún yóu duàn, ruò dǔ hóng yán sǐ yì gān
暂持清句魂犹断，若睹红颜死亦甘。

chàng wàng jiā rén hé chǔ zài, xíng yún guī běi yòu guī nán
怅望佳人何处在，行云归北又归南。