strong lì shǐ lái yuán strong
歷史來源

1 chū zì xī zhōu, yǐ guān míng wèi shì. xī zhōu tài shī gāo jí wǔ guān huáng fǔ de hòu dài yǐ huáng fǔ wèi xìng, chēng huáng fǔ shì.
1、出自西周，以官名為氏。西周太師（高級武官）皇甫的後代以「皇甫」為姓，稱皇甫氏。

2 chū zì zi xìng, shì chūn qiū shí sòng guó gōng zú de hòu dài, wèi huáng fù shì suǒ gǎi. xī zhōu hòu qī sòng dài gōng yǒu gè ér zi jiào gōng zǐ chōng shí, zì huáng fù, sòng wǔ gōng shí rèn sī tú. dāng shí yǒu zhǎng dí sōu mán bù luò jìn gōng sòng guó, huáng fù lǐng jūn fǎn jī, dǎ tuì le zhǎng dí rèn, dàn huáng fù hé liǎng gè ér zi yě bù xìng zhàn sǐ shā cháng hòu lái huáng fù de sūn zi nán yōng chuí yǐ zǔ fù de zì wèi xìng shì, chēng wèi huáng fù shì. qí liù shì sūn huáng fù mèng zǐ, shēng zǐ huáng fù yù. qín guó miè sòng shí, huáng fù yù táo zhì lǔ guó. xī hàn zhōng qī, huáng fù yù dí xì zǐ sūn huáng fù luán, zì lǔ qiān jū shǎn xī mào shèng líng, bǎ xìng shì zhōng de fù zì gǎi wèi fǔ zì gǔ dài èr zì tóng yīn tōng yòng, suì chéng huáng fǔ shì.
2、出自子姓，是春秋時宋國公族的後代，為皇父氏所改。西周后期宋戴公有個兒子叫公子充石，字皇父，宋武公時任司徒。當時有長狄鄋瞞部落進攻宋國，皇父領軍反擊，打退了長狄任，但皇父和兩個兒子也不幸戰死沙常後來皇父的孫子南雍陲以祖父的字為姓氏，稱為皇父氏。其六世孫皇父孟子，生子皇父遇。秦國滅宋時，皇父遇逃至魯國。西漢中期，皇父遇嫡系子孫皇父鸞，自魯遷居陝西茂盛陵，把姓氏中的「父」字改為「甫」字（古代二字同音通用），遂成皇甫氏。

strong jiā zú míng rén strong
家族名人

huáng fǔ sōng: dōng hàn tài wèi. shǎo hǎo shī shū, xí gōng mǎ, líng dì shí rèn běi dì tài shǒu, lǐng jì zhōu mù, bài tài wèi, fēng huái lǐ hóu, shí hào míng jiāng.
皇甫嵩：東漢太尉。少好詩書，習弓馬，靈帝時任北地太守，領冀州牧，拜太尉，封槐里侯，時號名將。

huáng fǔ mì, wèi jìn jiān yī xué jiā, ān dìng cháo nà jīn gān sù shěng píng liáng xī běi rén. zǎo nián xué rú, zhōng nián yīn huàn fēng bì jí, biàn kāi shǐ zuān yán yī xué, xiě xià jiǎ yǐ jīng. gāi shū chǎn shù jīng luò lǐ lùn, míng què xué wèi míng chēng hé wèi zhì, zǒng jié le jìn yǐ qián de zhēn jiǔ xué chéng jiù.
皇甫謐，魏晉間醫學家，安定朝那（今甘肅省平涼西北）人。早年學儒，中年因患風痹疾，便開始鑽研醫學，寫下《甲乙經》。該書闡述經絡理論，明確穴位名稱和位置，總結了晉以前的針灸學成就。

huáng fǔ shí: táng dài wén xué jiā. zì chí zhèng, xīn ān rén. yuán hé zhōng zhuó jìn shì dì, wèi lù hún wèi, shì zhì gōng bù láng zhōng. péi dù pì wèi pàn guān. jí sān juǎn, jīn cún shī sān shǒu.
皇甫湜：唐代文學家。字持正，新安人。元和中擢進士第，為陸渾尉，仕至工部郎中。裴度闢為判官。集三卷，今存詩三首。

huáng fǔ rǎn: táng cháo tiān bǎo shí zhuàng yuán. xìng cōng mǐn, shí suì jí néng wén, zhāng jiǔ líng hū wèi xiǎo yǒu. yǔ dì céng jiē fù shī míng. zhe yǒu huáng fǔ rǎn jí.
皇甫冉：唐朝天寶時狀元。性聰敏，十歲即能文，張九齡呼為小友。與弟曾皆負詩名。著有《皇甫冉集》。

huáng fǔ xiào: míng dài shī rén. hǎo xué gōng shī, yǔ xiōng chōng jí dì fāng lián, jiē yǒu cái míng, shí chēng huáng fǔ sì jié. guān zhì zhè jiāng àn chá qiān shì. qí hòu tóng lǐ rén zhāng fèng yì yàn yì xiàn yì bìng fù cái míng, wú rén yīn yǒu qián yǒu sì jié, hòu yǒu sān zhāng zhī yǔ.
皇甫涍：明代詩人。好學工詩，與兄沖及弟汸、濂，皆有才名，時稱皇甫四傑。官至浙江按察僉事。其後同里人張鳳翼、燕翼、獻翼並負才名，吳人因有「前有四傑，後有三張」之語。

strong qiān xǐ fēn bù strong
遷徙分布

quē huáng fǔ xìng zài dà lù hé tái wān méi yǒu liè rù bǎi jiā xìng qián yī bǎi wèi. cóng táng shū zǎi xiàng shì xì biǎo de jì zài kě zhī, huáng fǔ chū zì zi xìng, sòng dài gōng zhī zǐ chōng shí, zì huáng fù, chōng shí de sūn zi, yǐ wáng fù zì wèi shì, suì xìng huáng fù. hàn cháo shí qí hòu yì huáng fù luán yòu gǎi fù wèi fǔ. zhè gè lì chéng, zài tōng zhì shì zú lüè yě yǒu jì zài. yǐ shàng wén xiàn zī liào shuō míng huáng fǔ shì de qián shēn shì huáng fù, shì chūn qiū shí dài sòng guó gōng zú de hòu yì, dà yuē yǐ yǒu 2500 nián yǐ shàng de dé xìng lì shǐ. zhè gè xìng fā xiáng yú xiàn zài de hé nán dōng bù, qí hòu zi sūn céng qiān dào lǔ guó, rán hòu yóu lǔ guó qiān wǎng mào líng, jí xiàn zài shǎn xī shěng xìng píng xiàn dōng běi, ér zài dāng dì fā zhǎn chéng wèi míng mén wàng zú. tóu yī gè bǎ huáng fù gǎi wèi huáng fǔ de shì hàn dài de huáng fù fǔ luán, tóng shí tā shì mào huáng fǔ shì de kāi jī shǐ zǔ. wàng zú jū ān dìng jùn jīn gān sù shěng gù yuán xiàn yī dài.
（缺）皇甫姓在大陸和台灣沒有列入百家姓前一百位。從《唐書·宰相世系表》的記載可知，皇甫出自子姓，宋戴公之子充石，字皇父，充石的孫子，以王父字為氏，遂姓皇父。漢朝時其後裔皇父鸞又改父為甫。這個歷程，在《通志·氏族略》也有記載。以上文獻資料說明皇甫氏的前身是皇父，是春秋時代宋國公族的後裔，大約已有2500年以上的得姓歷史。這個姓發祥於現在的河南東部，其後子孫曾遷到魯國，然後由魯國遷往茂陵，即現在陝西省興平縣東北，而在當地發展成為名門望族。頭一個把皇父改為皇甫的是漢代的皇父（甫）鸞，同時他是茂皇甫氏的開基始祖。望族居安定郡（今甘肅省固原縣一帶）。