wū hū, qíng zhòu huā xiāng, lù chén cǎo cuì, fū zǐ dào yì měng léi lì kōng, nù yǔ jī dì, fū zǐ wén shì huáng hé dōng zhù, huá yuè xī zhì, fū zǐ hào rán zhī qì. wū hū, yǐ fū zǐ zhī cái zhī měi, hú bù wéi lín yǔ yòng dòng liáng qì, bì tiān xià, zé hòu shì? ér jīn yě jù zhǐ yú cǐ! wū hū, lèi cí bù jiù, gāo shàng qí zhì, cháng diào dài cì, suǒ yān wěi lì, qiáo jū jīng shī, yóu nì lǚ zhī shě ěr. fū zǐ yǒu zi, fū zǐ yǒu nǚ, qǐ qīng bái yí zhī, ér yǐ wèi yí qióng chóu jī lǚ zhī jiè bì zhì yú xiōng cì, ér nǎi bīn kè bù fèi yú shāng yǒng shī dì suǒ lùn zhě jīng yì, shǐ zuò chūn fēng lì yè xuě zhě, huǎng rán jiē yǒu suǒ yì. jīn hé zhī guǎng yǐ, yī wěi háng zhī zhōu jí shī zhuì, zhū shēng yòu jiāng ān suǒ yǐ? wū hū, yáo yáo zǐ mào, qù guó jǐ qiān lǐ, shēng jì wú sì bì kě guī, wú yī chán kě zǐ, yōu yōu dān zhào zhī yán xuán yě, fū zǐ zhī jīng shén. qí wǎng qí zhǐ, suī rán rén shēng suǒ kě guì zhě, qǐ liù hái ěr mù zhī suǒ zé, fū zǐ yǔ zhū shēng, zhū shēng zhī yǔ fū zǐ, suī sǐ shēng qiān wàn huà, tiān dì qiān wàn biàn, qǐ shī qí suǒ yǐ jiāo jì. gù zhū shēng zhī fū zǐ zhī wèi cháng shēng wèi cháng sǐ, bù guò rén kū yì kū, rén jì yì jì yě.
呜呼，晴昼花香，露晨草翠，夫子道意；猛雷厉空，怒雨击地，夫子文势；黄河东注，华岳西峙，夫子浩然之气。呜呼，以夫子之才之美，胡不为霖雨、用栋梁器，庇天下，泽后世？而今也遽止于此！呜呼，累辞不就，高尚其志，常调待次，琐焉委吏，侨居京师，犹逆旅之舍耳。夫子有子，夫子有女，岂清白遗之，而已谓宜穷愁羁旅之介必置于胸次，而乃宾客不废于觞咏、师弟所论者经义，使坐春风立夜雪者，恍然皆有所诣。今河之广矣，一苇航之舟楫失坠，诸生又将安所倚？呜呼，遥遥紫帽，去国几千里，生既无四壁可归，无一廛可耔，悠悠丹旐之言旋也，夫子之精神。其往其止，虽然人生所可贵者，岂六骸耳目之所则，夫子与诸生，诸生之与夫子，虽死生千万化，天地千万变，岂失其所以交际。故诸生知夫子之未尝生未尝死，不过人哭亦哭，人祭亦祭也。