gǔ zhī rén mù duǎn yú zì jiàn, gù yǐ jìng guān miàn zhì duǎn yú zì zhī, gù yǐ dào zhèng jǐ. gù jìng wú jiàn cī zhī zuì, dào wú míng guò zhī è. mù shī jìng, zé wú yǐ zhèng xū méi shēn shī dào, zé wú yǐ zhī mí huò. xī mén bào zhī xìng jí, gù pèi wéi yǐ huǎn yǐ dǒng ān yú zhī xīn huǎn, gù pèi xián yǐ zì jí. gù yǐ yǒu yú bǔ bù zú, yǐ zhǎng jī duǎn, zhī wèi míng zhǔ.
古之人目短於自見，故以鏡觀面；智短於自知，故以道正己。故鏡無見疵之罪，道無明過之惡。目失鏡，則無以正鬚眉；身失道，則無以知迷惑。西門豹之性急，故佩韋以緩已；董安於之心緩，故佩弦以自急。故以有餘補不足，以長績短，之謂明主。

tiān xià yǒu xìn shù sān: yī yuē zhì yǒu suǒ yǒu bù néng lì, èr yuē lì yǒu suǒ bù néng jǔ, sān yuē qiáng yǒu suǒ yǒu bù néng shèng. gù suī yǒu yáo zhī zhì ér wú zhòng rén zhī zhù, dà gōng bù lì yǒu wū huò zhī jìn ér bù dé rén zhù, bù néng zì jǔ yǒu bì yù zhī qiáng ér wú fǎ shù, bù dé zhǎng shèng. gù shì yǒu bù kě dé, shì yǒu bù kě chéng. gù wū huò qīng qiān jūn ér zhòng qí shēn, fēi qí zhòng yú qiān jūn yě, shì bù biàn yě. lí zhū yì bǎi bù ér nán méi jié, fēi bǎi bù jìn ér méi jié yuǎn yě, dào bù kě yě. gù míng zhǔ bù qióng wū huò yǐ qí bù néng zì jǔ, bù kùn lí zhū yǐ qí bù néng zì jiàn. yīn kě shì, qiú yì dào, gù yòng lì guǎ ér gōng míng lì. shí yǒu mǎn xū, shì yǒu lì hài, wù yǒu shēng sǐ, rén zhǔ wèi sān zhě fā xǐ nù zhī sè, zé jīn shí zhī shì lí xīn yān. shèng xián zhī pǔ shēn yǐ. gǔ míng zhǔ guān rén, bù shǐ rén guān jǐ. míng yú yáo bù néng dú chéng, wū huò zhī bù néng zì jǔ, bì yù zhī bù néng zì shèng, yǐ fǎ shù zé guān xíng zhī dào bì yǐ.
天下有信數三：一曰智有所有不能立，二曰力有所不能舉，三曰強有所有不能勝。故雖有堯之智而無眾人之助，大功不立；有烏獲之勁而不得人助，不能自舉；有賁、育之強而無法術，不得長勝。故勢有不可得，事有不可成。故烏獲輕千鈞而重其身，非其重於千鈞也，勢不便也。離硃易百步而難眉睫，非百步近而眉睫遠也，道不可也。故明主不窮烏獲以其不能自舉，不困離硃以其不能自見。因可勢，求易道，故用力寡而功名立。時有滿虛，事有利害，物有生死，人主為三者發喜怒之色，則金石之士離心焉。聖賢之朴深矣。古明主觀人，不使人觀己。明於堯不能獨成，烏獲之不能自舉，賁育之不能自勝，以法術則觀行之道畢矣。