bó xìng mín wáng mǒu, yǒu nǚ jí jī. shì háo mǒu kuī qí zī, cì nǚ chū, lüè qù, wú zhī zhě. zhì jiā bī yín, nǚ hào sī chēng jù, mǒu yì shā zhī. mén wài gù yǒu shēn yuān, suì yǐ shí xì shī chén qí zhōng. wáng mì nǚ bù dé, jì wú suǒ shī. tiān hū yǔ, léi diàn rào háo jiā, pī lì yī shēng, lóng xià jué háo shǒu qù. tiān qíng, yuān zhōng nǚ shī fú chū, yī shǒu zhuō rén tóu, shěn shì zé háo tóu yě. guān zhī, jū qí jiā rén, shǐ dé qí qíng. lóng qí nǚ zhī suǒ huà yǔ? bù rán, hé yǐ néng ěr yě? qí zāi!
博興民王某，有女及笄。勢豪某窺其姿，伺女出，掠去，無知者。至家逼淫，女號嘶撐拒，某縊殺之。門外故有深淵，遂以石系屍沉其中。王覓女不得，計無所施。天忽雨，雷電繞豪家，霹靂一聲，龍下攫豪首去。天晴，淵中女屍浮出，一手捉人頭，審視則豪頭也。官知，鞫其家人，始得其情。龍其女之所化與？不然，何以能爾也？奇哉！