yì dōu zhèng shì xiōng dì, jiē wén xué shì. dà zhèng zǎo zhī míng, fù mǔ cháng guò ài zhī, yòu yīn zǐ bìng jí qí fù èr zhèng luò tuò, bù shèn wèi fù mǔ suǒ huān, suì è cì fù, zhì bù chǐ lǐ. lěng nuǎn xiāng xíng, pō cún jiè dì. cì fù měi wèi èr zhèng: děng nán zǐ ěr, hé suì bù néng wèi qī zǐ zhēng qì? suì bìn fú yǔ tóng sù. yú shì èr zhèng gǎn fèn, qín xīn ruì sī, yì suì zhī míng. fù mǔ shāo shāo yōu gù zhī, rán zhōng shā yú xiōng.
益都鄭氏兄弟，皆文學士。大鄭早知名，父母嘗過愛之，又因子並及其婦；二鄭落拓，不甚為父母所歡，遂惡次婦，至不齒禮。冷暖相形，頗存芥蒂。次婦每謂二鄭：「等男子耳，何遂不能為妻子爭氣？」遂擯弗與同宿。於是二鄭感憤，勤心銳思，亦遂知名。父母稍稍優顧之，然終殺於兄。
cì fù wàng fū shén qiè, shì suì dà bǐ, qiè yú chú yè yǐ jìng tīng bo. yǒu èr rén chū qǐ, xiāng tuī wèi xì, yún: rǔ yě liáng liáng qù! fù guī, xiōng jí bù kě jiě, yì zhì zhī. wéi hòu, xiōng dì jiē guī. shí shǔ qì yóu shèng, liǎng fù zài chú xià chuī fàn xiǎng gēng, qí rè zhèng kǔ. hū yǒu bào qí dēng mén, bào dà zhèng jié, mǔ rù chú huàn dà fù yuē: dà nán zhōng shì yǐ! rǔ kě liáng liáng qù. cì fù fèn cè, qì qiě chuī. é yòu yǒu bào èr zhèng jié zhě, cì fù lì zhì bǐng zhàng ér qǐ, yuē: nóng yě liáng liáng qù! cǐ shí zhōng qíng suǒ jī, bù jué chū zhī yú kǒu jì ér sī zhī, shǐ zhī jìng tīng zhī yàn yě.
次婦望夫甚切，是歲大比，竊於除夜以鏡聽卜。有二人初起，相推為戲，云：「汝也涼涼去！」婦歸，凶吉不可解，亦置之。闈後，兄弟皆歸。時暑氣猶盛，兩婦在廚下炊飯餉耕，其熱正苦。忽有報騎登門，報大鄭捷，母入廚喚大婦曰：「大男中式矣！汝可涼涼去。」次婦忿惻，泣且炊。俄又有報二鄭捷者，次婦力擲餅杖而起，曰：「儂也涼涼去！」此時中情所激，不覺出之於口；既而思之，始知鏡聽之驗也。
yì shǐ shì yuē: pín qióng zé fù mǔ bù zǐ, yǒu yǐ yě zāi! tíng wéi zhī zhōng, gù fēi fèn jī zhī dì rán èr zhèng fù jī fā nán ér, yì yǔ yuàn wàng wú lài zhě shū bù tóng kē. tóu zhàng ér qǐ, zhēn qiān gǔ zhī kuài shì yě!
異史氏曰：「貧窮則父母不子，有以也哉！庭幃之中，固非憤激之地；然二鄭婦激發男兒，亦與怨望無賴者殊不同科。投杖而起，真千古之快事也！」
