guān wài shān zhōng duō lù. tǔ rén dài lù shǒu fú cǎo zhōng, juǎn yè zuò shēng, lù jí qún zhì. rán mǔ shǎo ér pìn duō. mǔ jiāo qún pìn, qiān bǎi bì biàn, jì biàn suì sǐ. zhòng pìn xiù zhī, zhī qí sǐ, fēn zǒu gǔ zhōng, xián yì cǎo zhì wěn páng yǐ xūn zhī, qǐng kè fù sū. jí míng jīn shī chòng, qún lù jīng zǒu. yīn qǔ qí cǎo, kě yǐ huí shēng.
關外山中多鹿。土人戴鹿首伏草中，卷葉作聲，鹿即群至。然牡少而牝多。牡交群牝，千百必遍，既遍遂死。眾牝嗅之，知其死，分走谷中，銜異草置吻旁以熏之，頃刻復甦。急鳴金施銃，群鹿驚走。因取其草，可以回生。