bái jiā zhuāng mín mǒu, dào lín yā pēng zhī. zhì yè, jué fū yǎng tiān míng shì zhī, rōng shēng yā máo, chù zhī zé tòng. dà jù, wú shù kě yī. yè mèng yī rén gào zhī yuē: rǔ bìng nǎi tiān fá. xū dé shī zhě mà, máo nǎi kě luò. lín wēng sù yǎ liàng, měi shī wù wèi cháng zhēng yú shēng sè. mín guǐ gào wēng yuē: yā nǎi mǒu jiǎ suǒ dào. bǐ shēn wèi mà yān, mà zhī yì kě jǐng jiāng lái. wēng xiào yuē: shuí yǒu xián qì mà è rén. zú bù mà. mǒu yì jiǒng, yīn shí gào lín wēng. wēng nǎi mà, qí bìng liáng yǐ.
白家莊民某，盜鄰鴨烹之。至夜，覺膚癢；天明視之，茸生鴨毛，觸之則痛。大懼，無術可醫。夜夢一人告之曰：「汝病乃天罰。須得失者罵，毛乃可落。」鄰翁素雅量，每失物未嘗征於聲色。民詭告翁曰：「鴨乃某甲所盜。彼深畏罵焉，罵之亦可警將來。」翁笑曰：「誰有閒氣罵惡人。」卒不罵。某益窘，因實告鄰翁。翁乃罵，其病良已。

yì shǐ shì yuē: shén yǐ, rǎng zhě zhī kě jù yě: yī rǎng ér yā máo shēng! shén yǐ, mà zhě zhī yí jiè yě: yī mà ér dào zuì jiǎn! rán wèi shàn yǒu shù, bǐ lín wēng zhě, shì yǐ mà xíng qí cí zhě yě.
異史氏曰：「甚矣，攘者之可懼也：一攘而鴨毛生！甚矣，罵者之宜戒也：一罵而盜罪減！然為善有術，彼鄰翁者，是以罵行其慈者也。」