yí shuǐ mǒu xiù cái, kè yè shān zhōng. yè yǒu èr měi rén rù, hán xiào bù yán, gè yǐ zhǎng xiù fú tà, xiāng jiāng zuò, yī ruǎn wú shēng. shǎo jiān yī měi rén qǐ, yǐ bái líng jīn zhǎn jǐ shàng, shàng yǒu cǎo shū sān sì háng, yì wèi cháng shěn qí hé cí. yī měi rén zhì bái jīn yī dìng, kě sān sì liǎng xǔ, xiù cái duō nèi xiù zhōng. měi rén qǔ jīn, wò shǒu xiào chū, yuē: sú bù kě nài! xiù cái mén jīn zé wū yǒu yǐ. lì rén zài zuò, tóu yǐ fāng zé, zhì bù gù, ér jīn shì qǔ, shì qǐ ér xiāng yě, shàng kě nài zāi! hú zi kě ér, yǎ tài kě xiǎng.
沂水某秀才，課業山中。夜有二美人入，含笑不言，各以長袖拂榻，相將坐，衣軟無聲。少間一美人起，以白綾巾展几上，上有草書三四行，亦未嘗審其何詞。一美人置白金一鋌，可三四兩許，秀才掇內袖中。美人取巾，握手笑出，曰：「俗不可耐！」秀才捫金則烏有矣。麗人在坐，投以芳澤，置不顧，而金是取，是乞兒相也，尚可耐哉！狐子可兒，雅態可想。

yǒu rén yán cǐ, bìng sī bù kě nài shì, fù zhì zhī: duì suān sú kè. shì jǐng rén zuò wén yǔ. fù guì tài zhuàng. xiù cái zhuāng míng shì. páng guān chǎn tài. xìn kǒu huǎng yán bù juàn. yī zuò kǔ ràng shàng xià. wāi shī wén qiáng rén guān tīng. cái nú kū qióng. zuì rén wāi chán. zuò mǎn zhōu diào. tǐ qì ruò bī rén yǔ. shì jǐng è xuè. rèn hān ér dēng yán zhuā yáo guǒ. jiǎ rén yú wēi zhuāng mó yàng. wāi kē jiǎ tán shī wén. yǔ cì pín chēng guì qī.
友人言此，並思不可耐事，附志之：對酸俗客。市井人作文語。富貴態狀。秀才裝名士。旁觀諂態。信口謊言不倦。揖坐苦讓上下。歪詩文強人觀聽。財奴哭窮。醉人歪纏。作滿洲調。體氣若逼人語。市井惡謔。任憨兒登筵抓餚果。假人餘威裝模樣。歪科甲談詩文。語次頻稱貴戚。