gān gē lǚ xìng, mín bù ān yè, jùn xiàn xiāo tiáo, wú jī quǎn shēng. dà bīng yì qǐ, lì jiàn cǐ jǐng. yǔ yún: shī zhī suǒ chù, jīng jí shēng yān. xìn fēi xū yě. rú cǐ, ér yōng dà zhòng yǐ zhēng fá, lüè wú kě lüè, hé kuàng zhuǎn shū hū? gǔ suǒ wèi bǎi wàn zhī zhòng, wú shí bù kě yī rì zhī, zhèng cǐ shí yǐ! lǐ mì yǐ bà wáng zhī cái, tú yǐ yòng sù bù jié, zú zhì mǐ jǐn rén sàn zhī yōu. xī hàn zhī xìng yě, shí áo cāng zhī sù táng zhī xìng yě, zī lí yáng zhī lì. jīn tiān xià jù guì, jì wú qín suí zhī fù yǐ yí zhī, hé suǒ jiè yǐ chéng hàn táng zhī dà yè hū?
干戈屢興，民不安業，郡縣蕭條，無雞犬聲。大兵一起，立見此景。語云：「師之所處，荊棘生焉。」信非虛也。如此，而擁大眾以征伐，掠無可掠，何況轉輸乎？古所謂百萬之眾，無食不可一日支，正此時矣！李密以霸王之才，徒以用粟不節，卒致米盡人散之憂。昔漢之興也，食敖倉之粟；唐之興也，資黎陽之利。今天下俱匱，既無秦、隋之富以貽之，何所藉以成漢、唐之大業乎？

tún tián yī zhāo, suǒ wèi yǐ rén lì ér bǔ tiān gōng yě. qí fǎ bù yī, huò bīng tún, huò mín tún. dà dǐ chuàng yè zhī tún yǔ shǒu chéng zhī tún bù tóng. huái yuǎn tú zhě, dāng yú cǐ chù qiú zhī, wú fán xiáng zài yě.
屯田一着，所謂以人力而補天工也。其法不一，或兵屯，或民屯。大抵創業之屯與守成之屯不同。懷遠圖者，當於此處求之，無煩詳載也。