lǔ wén gōng èr nián, bù yǔ. bān shì yǐ wèi zì wén jí wèi, tiān zǐ shǐ shū fú huì zàng, máo bó cì mìng, yòu huì jìn hóu yú qī. shàng dé tiān zǐ, wài dé zhū hóu, pèi rán zì dà, gù zhì kàng yáng zhī huò. àn zhōu zhī dōng qiān, rì yǐ wēi ruò. gù zhèng qǔ wēn mài, shè wáng zhōng jiān, chǔ jué bāo máo, guān bīng wèn dǐng. shì tóng liè guó, biàn yǎ wèi fēng. rú lǔ zhě, fāng dà bāng bù zú, bǐ xiǎo guó yǒu yú. ān yǒu zàn jiàng shuāi zhōu shǐ chén, jù yǐ jiāo jīn zì shì, zuò zhāo jué fá, kàng yáng wèi guài. qiú zhū rén shì, lǐ bì bù rán. tiān gāo tīng bēi, qǐ qí ruò shì yě.
魯文公二年，不雨。班氏以為自文即位，天子使叔服會葬，毛伯賜命，又會晉侯於戚。上得天子，外得諸侯，沛然自大，故致亢陽之禍。案周之東遷，日以微弱。故鄭取溫麥，射王中肩，楚絕苞茅，觀兵問鼎。事同列國，變雅為風。如魯者，方大邦不足，比小國有餘。安有暫降衰周使臣，遽以驕矜自恃，坐招厥罰，亢陽為怪。求諸人事，理必不然。天高聽卑，豈其若是也。

chūn qiū chéng gōng yuán nián, wú bīng. bān shì yǐ wèi qí shí wáng zhá zi shā zhào bó máo bó. àn jīn chūn qiū jīng, zhá zi shā máo zhào, shì zài xuān shí wǔ nián. ér cǐ yán chéng gōng shí, wèi dá qí shuō. xià qù wú bīng, fán sān zài.
《春秋》成公元年，無冰。班氏以為其時王札子殺召伯、毛伯。案今《春秋經》，札子殺毛、召，事在宣十五年。而此言成公時，未達其說。下去無冰，凡三載。

chūn qiū zhāo gōng jiǔ nián, chén huǒ. dǒng zhòng shū yǐ wèi chén xià zhēng shū shì jūn, chǔ yán gōng tuō yù wèi zhèn tǎo zéi, chén guó pì mén ér dài zhī, yīn miè chén. chén zhī chén zǐ dú hèn yóu shén, jí yīn shēng yáng, gù zhì huǒ zāi. àn chǔ yán wáng zhī rù chén nǎi xuān gōng shí yī nián shì yě. shǐ yǒu qī tián zhī bàng, qǔ kuì shū shí zhōng yǒu fēng guó zhī ēn, jiàn xián ní fù. dú hèn yóu shén, qí lǐ wèi wén. yòu àn chén qián hòu wèi chǔ suǒ miè yǒu sān, shǐ xuān gōng shí yī nián wèi chǔ yán wáng suǒ miè, cì zhāo bā nián wèi chǔ líng wáng suǒ miè, hòu āi shí qī nián wèi chǔ huì wáng suǒ miè. jīn dǒng shēng wù yǐ chén cì wáng zhī yì shì chǔ shǐ miè zhī shí, suì wàng yǒu zhàn hóu, xū biàn wù sè. xún zhāo zhī shǎng qù yú xuān, lǔ yì sì gōng yán zhī xià zhì yú líng, chǔ jīng wǔ dài. suī xuán gé dùn bié, ér hùn zá wú fēn. jiē hū! xià wéi sān nián, chéng zé qín yǐ. chà zhī qiān lǐ, hé qí kuò zāi!
《春秋》昭公九年，陳火。董仲舒以為陳夏征舒弒君，楚嚴公托欲為陣討賊，陳國辟門而待之，因滅陳。陳之臣子毒恨尤甚，極陰生陽，故致火災。案楚嚴王之入陳乃宣公十一年事也。始有蹊田之謗，取愧叔時；終有封國之恩，見賢尼父。毒恨尤甚，其理未聞。又案陳前後為楚所滅有三，始宣公十一年為楚嚴王所滅，次昭八年為楚靈王所滅，後哀十七年為楚惠王所滅。今董生誤以陳次亡之役是楚始滅之時，遂妄有占侯，虛辨物色。尋昭之上去於宣，魯易四公；嚴之下至於靈，楚經五代。雖懸隔頓別，而混雜無分。嗟乎！下帷三年，誠則勤矣。差之千里，何其闊哉！

chūn qiū huán gōng sān nián, rì yǒu shí zhī, jì. jīng fáng yì chuán yǐ wèi hòu chǔ yán shǐ chēng wáng, jiān dì qiān lǐ. àn chǔ zì wǔ wáng tiě hào, dèng méng shì jù, jīng shī jiǔ chuán. lì wén chéng móu sān wáng, fāng shǐ yú yán. shì zé chǔ zhī wèi wáng yǐ sì shì yǐ, hé dé yán yán shǐ chēng zhī zhě zāi? yòu lǔ huán gōng hōng hòu, lì yán mǐn lí wén xuān, fán wǔ gōng ér yán chǔ shǐ zuò bà, ān yǒu huán sān nián rì shí ér yǐ yīng zhī zhě xié? fēi wéi xù shì yǒu wéi, yì zì zhàn hòu shī zhōng zhě yǐ.
《春秋》桓公三年，日有蝕之，既。京房《易傳》以為後楚嚴始稱王，兼地千里。案楚自武王僣號，鄧盟是懼，荊屍久傳。歷文、成、繆三王，方始於嚴。是則楚之為王已四世矣，何得言嚴始稱之者哉？又魯桓公薨後，歷嚴、閔、釐、文、宣，凡五公而嚴楚始作霸，安有桓三年日蝕而已應之者邪？非唯敘事有違，亦自占候失中者矣。

chūn qiū lí gōng èr shí jiǔ nián qiū, dà yǔ báo. liú xiàng yǐ wèi lí gōng mò nián gōng zǐ suì zhuān quán zì zì, zhì yú shì jūn, yīn xié yáng zhī xiàng jiàn. lí gōng bù wù, suì hòu èr nián shā gōng zǐ chì, lì xuān gōng. àn suì zhī lì xuān shā zi chì yě, cǐ nǎi wén gōng mò dài. zhé wèi xī gōng mù nián, shì shí xuán shū, yán hé dào cuò?
《春秋》釐公二十九年秋，大雨雹。劉向以為釐公末年公子遂專權自恣，至於弒君，陰脅陽之象見。釐公不悟，遂後二年殺公子赤，立宣公。案遂之立宣殺子赤也，此乃文公末代。輒謂僖公暮年，世實懸殊，言何倒錯？

chūn qiū lí gōng shí èr nián, rì yǒu shí zhī. liú xiàng yǐ wèi shì shí jǔ miè qǐ. àn lí shí sì nián, zhū hóu chéng yuán líng. gōng yáng chuán yuē: hé wèi chéng? qǐ miè zhī. shú miè zhī? gài xú jǔ yě. rú zhōng lěi suǒ shì, dāng yǐ gōng yáng wèi běn ěr. rán zé gōng yáng suǒ shuō, bù rú zuǒ shì zhī xiáng. zuǒ shì xiāng gōng èr shí jiǔ nián, jìn píng gōng shí, qǐ shàng zài yún.
《春秋》釐公十二年，日有蝕之。劉向以為是時莒滅杞。案釐十四年，諸侯城緣陵。《公羊傳》曰：」曷為城？杞滅之。孰滅之？蓋徐、莒也。」如中壘所釋，當以《公羊》為本耳。然則《公羊》所說，不如《左氏》之詳。《左氏》襄公二十九年，晉平公時，杞尚在雲。

chūn qiū wén gōng yuán nián, rì yǒu shí zhī. liú xiàng yǐ wèi hòu jìn miè jiāng. àn běn jīng shū wén sì nián, chǔ rén miè jiāng. jīn yún jìn miè, qí shuō wú qǔ. qiě jiāng jū nán yì, yǔ chǔ wèi lín jìn chù běi fāng, qù jiāng shū yuǎn. chēng jìn suǒ miè, qí lǐ nán tōng.
《春秋》文公元年，日有蝕之。劉向以為後晉滅江。案本《經》書文四年，楚人滅江。今雲晉滅，其說無取。且江居南裔，與楚為鄰；晉處北方，去江殊遠。稱晉所滅，其理難通。

zuǒ shì chuán lǔ xiāng gōng shí, sòng yǒu shēng nǚ zǐ chì ér máo, qì zhī dī xià. sòng píng gōng mǔ gòng jī zhī yù jiàn zhě ér shōu zhī, yīn míng yuē qì. zhǎng ér měi hǎo, nà zhī píng gōng, shēng zǐ yuē zuǒ. hòu sòng chén yī lì chán tài zǐ cuó ér shā zhī. xiān shì, dài fū huá yuán chū bēn jìn, huá hé bǐ bēn wèi. liú xiàng yǐ wèi shí zé yǒu huǒ zāi chì shěng zhī míng yīng yě. àn zāi xiáng zhī zuò, jiāng yīng hòu lái shì jī zhī zhāng, yòng fú qián zhào. rú huá yuán bēn jìn, zài chéng shí wǔ nián, cān zhū qì dī, shí nán fù huì. yòu hé bǐ bēn wèi, zài zhāo liù nián, ér yǔ yuán bēn, jù yún xiān shì. wéi qián yǔ hòu, shì bìng xiāng wéi zhě yān.
《左氏傳》魯襄公時，宋有生女子赤而毛，棄之堤下。宋平公母共姬之御見者而收之，因名曰棄。長而美好，納之平公，生子曰佐。後宋臣伊戾讒太子痤而殺之。先是，大夫華元出奔晉，華合比奔衛。劉向以為時則有火災赤眚之明應也。案災祥之作，將應後來；事跡之彰，用符前兆。如華元奔晉，在成十五年，參諸棄堤，實難赴會。又合比奔衛，在昭六年，而與元奔，俱雲」先是」。惟前與後，事並相違者焉。

chūn qiū chéng gōng wǔ nián, liáng shān bēng. qī nián, xī shǔ shí jiāo niú jiǎo. xiāng gōng shí wǔ nián, rì yǒu shí zhī. dǒng zhòng shū liú xiàng jiē yǐ wèi zì cǐ qián hòu, jìn wèi jī zé zhī huì, zhū hóu méng, dài fū yòu méng. hòu wèi pèi liáng zhī huì, zhū hóu zài ér dài fū dú xiāng yǔ méng, jūn ruò zhuì liú, bù dé jǔ shǒu. yòu xiāng gōng shí liù nián wǔ yuè, dì zhèn. liú xiàng yǐ wèi shì suì sān yuè, dài fū méng yú pèi liáng, ér wǔ yuè dì zhèn yǐ. yòu qí èr shí bā nián chūn, wú bīng. bān gù yǐ wèi tiān xià yì yě. xiāng gōng shí, tiān xià zhū hóu zhī dài fū jiē zhí guó quán, jūn bù néng zhì, jiàn jiāng rì shén. àn chūn qiū zhū guó, chén quán kě dé yán zhě, rú sān huán liù qīng tián shì ér yǐ. rú jī zé zhī huì pèi liáng zhī méng, qí chén qǐ yǒu ruò xiàng zhī suǒ shuō zhě xié? rán ér gǔ liáng wèi dài fū bù chén, zhū hóu shī zhèng. jī qí wú lǐ zì shàn, zài zī yī jǔ ér yǐ. fēi shì rú zhèng yóu níng rén, jì zé guǎ rén xiāng chéng shì guān, suì yí guó bǐng. ruò sī zhī shī yě, ruò dǒng liú zhī tú, bù kuī zuǒ shì, zhí píng èr chuán, suì guǎng wèi tā shuō, duō sì zhā yán. réng yún jūn ruò zhuì liú, jūn jiāng rì shén, hé qí wàng yě?
《春秋》成公五年，梁山崩。七年，鼷鼠食郊牛角。襄公十五年，日有蝕之。董仲舒、劉向皆以為自此前後，晉為雞澤之會，諸侯盟，大夫又盟。後為浿梁之會，諸侯在而大夫獨相與盟，君若綴旒，不得舉手。又襄公十六年五月，地震。劉向以為是歲三月，大夫盟於浿梁，而五月地震矣。又其二十八年春，無冰。班固以為天下異也。襄公時，天下諸侯之大夫皆執國權，君不能制，漸將日甚。案春秋諸國，臣權可得言者，如三桓、六卿、田氏而已。如雞澤之會、浿梁之盟，其臣豈有若向之所說者邪？然而《穀梁》謂大夫不臣，諸侯失政。譏其無禮自擅，在茲一舉而已。非是如「政由甯人，祭則寡人」相承世官，遂移國柄。若斯之失也，若董、劉之徒，不窺《左氏》，直憑二傳，遂廣為它說，多肆奓言。仍雲「君若綴旒」，「君將日甚」，何其妄也？

chūn qiū zhāo shí qī nián liù yuè, rì yǒu shí zhī. dǒng zhòng shū yǐ wèi shí sù zài bì, jìn guó xiàng yě. jìn lì gōng zhū sì dài fū, shī zhòng xīn, yǐ shì sǐ. hòu mò gǎn fù zé dài fū, liù qīng suì xiāng yǔ bǐ zhōu, zhuān jìn guó. jìn jūn hái shì zhī. àn jìn lì gōng suǒ shī wéi sān xì ěr, hé dé yún zhū sì dài fū zāi? yòu zhōu mǎn jì sǐ, dào gōng sì lì, xuǎn liù guān zhě, jiē huò qí cái, zhú qī rén zhě, jǐn dāng qí zuì. yǐ rǔ jí yáng gàn, jiāng zhū wèi jiàng, lǎn shū hòu wù, yǐn qiān shòu zhí. cǐ zé shēng shā zài jǐ, chǒng rǔ zì yóu. gù néng shēn wǔ lì yǐ hé róng, chí sān jià yǐ cuò chǔ. wēi xíng yí xià, bà fù wén xiāng. ér yún bù fù zé dài fū, hé hòu wū zhī shén yě. zì zhāo gōng yǐ jiàng, jìn zhèng duō mén, rú yǐ jūn shì chén, jū xià tiě shàng zhě, cǐ nǎi yīn zhāo zhī shī, jiàn zhì líng yí. fěi yóu chéng lì zhī shì, zì qǔ lún rǔ yě. qǐ kě zhé chí bǐ hòu shì. yòng wū xiān dài zhě hū?
《春秋》昭十七年六月，日有蝕之。董仲舒以為時宿在畢，晉國象也。晉厲公誅四大夫，失眾心，以弒死。後莫敢復責大夫，六卿遂相與比周，專晉國。晉君還事之。案晉厲公所屍唯三郤耳，何得雲誅四大夫哉？又州滿既死，悼公嗣立，選六官者，皆獲其才，逐七人者，盡當其罪。以辱及陽干，將誅魏絳，覽書後悟，引愆授職。此則生殺在己，寵辱自由。故能申五利以和戎，馳三駕以挫楚。威行夷夏，霸復文、襄。而雲不復責大夫，何厚誣之甚也。自昭公已降，晉政多門，如以君事臣，居下僣上者，此乃因昭之失，漸至陵夷。匪由懲厲之弒，自取淪辱也。豈可輒持彼後事。用誣先代者乎？

āi gōng shí sān nián shí yī yuè, yǒu xīng bèi yú dōng fāng. dǒng zhòng shū liú xiàng yǐ wèi zhōu zhī shí yī yuè, xià jiǔ rì, rì zài dī. chū dōng fāng zhě, zhěn jiǎo kàng yě. huò yuē: jiǎo kàng, dà guó zhī xiàng, wèi qí jìn yě. qí hòu tián shì cuàn qí, liù qīng fēn jìn. àn xīng bèi zhī hòu èr nián, chūn qiū zhī jīng jǐn yǐ. yòu shí yī nián zuǒ shì zhī chuán jǐn yǐ. zì chuán jǐn hòu bā shí èr nián, qí kāng gōng wèi tián hé suǒ miè. yòu qī nián, jìn jìng gōng wèi hán wèi zhào suǒ miè. shàng yún xīng bèi zhī suì, jiē chū bǎi yú nián. chén xiàng suǒ chán, fēn jìn suǒ zhǐ, ruò xiāng gǎn yīng, hé tài shū kuò zhě zāi? qiě dāng chūn qiū jì zhōng zhī hòu, zuǒ chuán wèi jǐn zhī qián, qí jiān wèi shì jūn, yuè miè wú, lǔ xùn yuè, zéi chén nì zǐ pò jiā wáng guó duō yǐ. cǐ zhèng dé dōng fāng zhī xiàng, dà guó zhī zhēng, hé gù shě ér bù shù, yuǎn qiú tā dài zhě hū? yòu fàn yǔ zhōng xíng, zǎo cóng tiǎn miè. zhì rù zhàn guó, jì zhǒng yún wáng. zhé yǔ sān jìn yǐ míng, zǒng yǐ liù qīng wèi mù, shū wèi miù yě. xún sī shī suǒ qǐ, kě yǐ yì cè. hé zhě? èr chuán suǒ yǐn, shì zhōng xī shòu huò lín. zuǒ shì suǒ shū, yǔ lián zhào xiāng miè zhì. hàn dài xué zhě, wéi dú èr chuán, bù guān zuǒ shì. gù shì yǒu bù zhōu, yán duō tuō lüè. qiě chūn qiū zhī hòu, zhàn guó zhī shí, shǐ guān què shū, nián sì nán jì. ér xué zhě suì yí cuàn qí fēn jìn, shí yǔ lǔ shǐ xiāng lín. gù qīng yǐn zāi xiáng, yòng xiāng fú huì. bái guī zhī diàn, hé qí shén yú?
哀公十三年十一月，有星孛於東方。董仲舒、劉向以為周之十一月，夏九日，日在氐。出東方者，軫、角、亢也。或曰：角、亢，大國之象，為齊、晉也。其後田氏篡齊，六卿分晉。案星孛之後二年，《春秋》之《經》盡矣。又十一年《左氏》之《傳》盡矣。自《傳》盡後八十二年，齊康公為田和所滅。又七年，晉靜公為韓、魏、趙所滅。上雲星孛之歲，皆出百餘年。辰象所纏，氛祲所指，若相感應，何太疏闊者哉？且當《春秋》既終之後，《左傳》未盡之前，其間衛弒君，越滅吳，魯遜越，賊臣逆子破家亡國多矣。此正得東方之象，大國之徵，何故捨而不述，遠求他代者乎？又范與中行，早從殄滅。智入戰國，繼踵雲亡。輒與三晉以名，總以六卿為目，殊為謬也。尋斯失所起，可以意測。何者？二傳所引，事終西狩獲麟。《左氏》所書，語連趙襄滅智。漢代學者，唯讀二傳，不觀《左氏》。故事有不周，言多脫略。且春秋之後，戰國之時，史官闕書，年祀難記。而學者遂疑篡齊分晉，時與魯史相鄰。故輕引災祥，用相符會。白圭之玷，何其甚歟？

chūn qiū lí gōng sān shí sān nián shí èr yuè, yǔn shuāng bù shā cǎo. chéng gōng wǔ nián, liáng shān bēng. qī nián, xī shǔ shí jiāo niú jiǎo. liú xiàng yǐ qí hòu sān jiā zhú lǔ zhāo gōng, zú sǐ yú wài zhī xiàng. àn gān hóu zhī chū, shì yóu jì shì. mèng shū èr sūn, běn suǒ bù yù. kuàng zhāo zi yǐ nà jūn bù suí. fā fèn ér zú. lùn qí yì liè, dào guàn yōu míng. dìng wèi zhōng chén, yóu qiě wú kuì biān zhū nì dǎng, hé nǎi hòu wū? fū yǐ zuì yóu yī jiā, ér jiān yún èr zú. yǐ cǐ tí mù, hé qí làn yú?
《春秋》釐公三十三年十二月，隕霜不殺草。成公五年，梁山崩。七年，鼷鼠食郊牛角。劉向以其後三家逐魯昭公，卒死於外之象。案乾侯之出，事由季氏。孟、叔二孫，本所不預。況昭子以納君不遂。發憤而卒。論其義烈，道貫幽明。定為忠臣，猶且無愧；編諸逆黨，何乃厚誣？夫以罪由一家，而兼雲二族。以此題目，何其濫歟？

zuǒ shì chuán zhāo gōng shí jiǔ nián, lóng dòu yú zhèng shí mén zhī wài wěi yuān. liú xiàng yǐ wèi jìn lóng niè yě. zhèng xiǎo guó shè hū jìn chǔ zhī jiān zhòng yǐ qiáng wú, zhèng dāng qí chōng, bù néng xiū dé, jiāng dòu sān guó, yǐ zì wēi wáng. shì shí, zi chǎn rèn zhèng, nèi huì yú mín, wài shàn cí lìng, yǐ jiāo sān guó, zhèng zú wáng huàn. cǐ néng yǐ dé xiāo zāi zhī dào yě. àn zhāo zhī shí jiǔ nián, jìn chǔ lián méng, gān gē bù zuò. wú suī qiáng bào, wèi rǎo zhū huá. zhèng wú wài yú, fēi zi chǎn zhī lì yě. yòu wú wèi yuǎn guó, pì zài jiāng gān, bì lüè zhōng yuán, dāng yǐ chǔ sòng wèi shǐ. zhèng jū hé yǐng, dì fěi yí gēng, wèi dāng yào chōng, shū wèi guāi jiǎo. qiú zhū dì lǐ, bù qí shuǎng yú?
《左氏傳》昭公十九年，龍斗於鄭石門之外洧淵。劉向以為近龍孽也。鄭小國攝乎晉、楚之間、重以強吳，鄭當其沖，不能修德，將斗三國，以自危亡。是時，子產任政，內惠於民，外善辭令，以交三國，鄭卒亡患。此能以德銷災之道也。按昭之十九年，晉、楚連盟，干戈不作。吳雖強暴，未擾諸華。鄭無外虞，非子產之力也。又吳為遠國，僻在江干，必略中原，當以楚、宋為始。鄭居河、潁，地匪夷庚，謂當要衝，殊為乖角。求諸地理，不其爽歟？

chūn qiū zhāo gōng shí wǔ nián liù yuè, rì yǒu shí zhī. dǒng zhòng shū yǐ wèi shí sù zài bì, jìn guó xiàng yě. yòu yún: rì bǐ zài shí, qí shì zài chūn qiū hòu, gù bù zài yú jīng. àn zì zhāo shí wǔ nián, qì yú huò lín zhī suì, qí jiān rì shí fù yǒu jiǔ yān. shì liè běn jīng, pī wén lì yàn, ān dé yún zài shí ér yǐ, yòu zài chūn qiū zhī hòu yě? qiě guān bān zhì biān cǐ jiǔ shí, qí bā jiē zài dǒng shēng suǒ zhàn. fù bù dé yán dǒng yǐ shì hòu chūn qiū, gù bù cún biān lù. zài sī qí yǔ, sān fù suǒ yóu, sī gài mèng jiān zhī wù, fēi zhòng shū zhī zuì yě.
《春秋》昭公十五年六月，日有蝕之。董仲舒以為時宿在畢，晉國象也。又云：「日比再蝕，其事在《春秋》後，故不載於《經》。」案自昭十五年，迄於獲麟之歲，其間日蝕復有九焉。事列本《經》，披文立驗，安得雲再蝕而已，又在《春秋》之後也？且觀班《志》編此九蝕，其八皆載董生所占。復不得言董以事後《春秋》，故不存編錄。再思其語，三覆所由，斯蓋孟堅之誤，非仲舒之罪也。

chūn qiū zhāo gōng jiǔ nián, chén huǒ. liú xiàng yǐ wèi xiān shì chén hóu zhī dì shā tài zǐ yǎn shī, chǔ yīn miè chén. chūn qiū bù yǔ mán yí miè zhōng guó, gù fù shū chén huǒ yě. àn chǔ xiàn zhōng guó yǐ wèi yì zhě duō yǐ, rú yì yǒu yí jiàn yú jīng zhě, qǐ kě bù yǐ chǔ wèi míng zhě zāi? gài dāng sī shí, chén suī zàn wáng, xún fù jiù guó, gù réng qǔ chén hào, bù jiǎ chǔ míng. dú bù jiàn zhèng bì zào zhī shuō hū? bì zào zhī shuō sī zāi yě, yuē: wǔ nián, chén jiāng fù fēng. fēng wǔ shí èr nián ér suì wáng. cǐ qí xiào yě. zì sī ér hòu, ruò zhuān suǒ zhī xū, wǎn qiū zhī dì, rú yǒu yīng shū yú guó shǐ zhě, qǐ kě fù wèi zhī chén hū.
《春秋》昭公九年，陳火。劉向以為先是陳侯之弟殺太子偃師，楚因滅陳。《春秋》不與蠻夷滅中國，故復書陳火也。案楚縣中國以為邑者多矣，如邑有宜見於《經》者，豈可不以楚為名者哉？蓋當斯時，陳雖暫亡，尋復舊國，故仍取陳號，不假楚名。獨不見鄭裨灶之說乎？裨灶之說斯災也，曰：「五年，陳將復封。封五十二年而遂亡。」此其效也。自斯而後，若顓瑣之虛，宛丘之地，如有應書於國史者，豈可復謂之陳乎。