niàn nián sì yuè bǐng xū shuò dīng hài, nán jùn shǒu téng wèi xiàn dào sè fū: gǔ zhě, mín gè yǒu xiāng sú, qí suǒ lì jí hǎo è bù tóng, huò bù biàn yú mín, hài yú bāng. shì yǐ shèng wáng zuò wèi fǎ dù, yǐ jiǎo duān mín xīn, qù qí xié bì pì, chú qí è sú. fǎ lǜ wèi zú, mín duō zhà qiǎo, gù hòu yǒu xián lìng xià zhě. fán fǎ lǜ lìng zhě, yǐ jiào dào dǎo mín, qù qí yín bì pì, chú qí è sú, ér shǐ zhī zhī yú wèi shàn yě. jīn fǎ lǜ lìng yǐ jù yǐ, ér lì mín mò yòng, xiāng sú yín shī yì zhī mín bù zhǐ, shì jí fǎ fèi zhǔ zhī míng fǎ yě, ér zhǎng xié bì pì yín shī yì zhī mín, shén hài yú bāng, bù biàn yú mín. gù téng wèi shì ér xiū fǎ lǜ lìng tián lìng jí wèi xián sī fāng ér xià zhī, lìng lì míng bù, lìng lì mín jiē míng zhì zhī zhī, wú jù yú zuì. jīn fǎ lǜ lìng yǐ bù, wén lì mín fàn fǎ wèi xián sī zhě bù zhǐ, sī hǎo xiāng sú zhī xīn bù biàn, zì cóng lìng chéng yǐ xià zhì zhī ér fú jǔ lùn, shì jí míng bì zhǔ zhī míng fǎ yě, ér yǎng nì xié bì pì zhī mín. rú cǐ, zé wèi rén chén yì bù zhōng yǐ. ruò fú zhì zhī, shì jí bù shèng rèn bù zhì yě zhì zhī ér fú gǎn lùn, shì jí bù lián yě. cǐ jiē dà zuì yě, ér lìng chéng fú míng zhì zhī, shén bù biàn. jīn qiě lìng rén àn xíng zhī, jǔ hé bù cóng lìng zhě, zhì yǐ lǜ, lùn jí lìng chéng. yǒu yòu qiě kè xiàn guān, dú duō fàn lìng ér lìng chéng fú dé zhě, yǐ lìng chéng wén. yǐ cì chuán bié shū jiāng líng bù, yǐ yóu xíng.
廿年四月丙戌朔丁亥，南郡守騰謂縣、道嗇夫：古者，民各有鄉俗，其所利及好惡不同，或不便於民，害於邦。是以聖王作為法度，以矯端民心，去其邪避（僻），除其惡俗。法律未足，民多詐巧，故後有閒令下者。凡法律令者，以教道（導）民，去其淫避（僻），除其惡俗，而使之之於為善（也）。今法律令已具矣，而吏民莫用，鄉俗淫失（泆）之民不止，是即法（廢）主之明法（也），而長邪避（僻）淫失（泆）之民，甚害於邦，不便於民。故騰為是而脩法律令、田令及為閒私方而下之，令吏明布，令吏民皆明智（知）之，毋巨（）於罪。今法律令已布，聞吏民犯法為閒私者不止，私好、鄉俗之心不變，自從令、丞以下智（知）而弗舉論，是即明避主之明法（也），而養匿邪避（僻）之民。如此，則為人臣亦不忠矣。若弗智（知），是即不勝任、不智（也）；智（知）而弗敢論，是即不廉（也）。此皆大罪（也），而令、丞弗明智（知），甚不便。今且令人案行之，舉劾不從令者，致以律，論及令、丞。有（又）且課縣官，獨多犯令而令、丞弗得者，以令、丞聞。以次傳；別書江陵布，以郵行。

fán liáng lì míng fǎ lǜ lìng, shì wú bù néng yě yǒu yòu lián jié jié dūn ér hǎo zuǒ shàng yǐ yī cáo shì bù zú dú zhì yě, gù yǒu gōng xīn yǒu yòu néng zì duān yě, ér è yǔ rén biàn zhì, shì yǐ bù zhēng shū.? è lì bù míng fǎ lǜ lìng, bù zhì zhī shì, bù lián jié jié, wú wú yǐ zuǒ shàng, tóu tōu suí duò jí shì, yì kǒu shé, bù xiū rǔ, qīng è yán ér yì bìng rén, wú wú gōng duān zhī xīn, ér yǒu mào dǐ dǐ zhī zhì, shì yǐ shàn chì sù shì, xǐ zhēng shū. zhēng shū, yīn yàng yáng chēn mù è wàn yǐ shì shì lì, xū xún jí yán yǐ shì shì zhì, chǒu yán páo zhuó yǐ shì shì xiǎn, kēng làng qiáng āng kàng yǐ shì shì qiáng, ér shàng yóu zhì zhī yě. gù rú cǐ zhě bù kě bù wèi fá. fā shū, yí shū cáo, cáo mò shòu, yǐ gào fǔ, fǔ lìng cáo huà zhī. qí huà zuì duō zhě, dāng jū cáo zòu lìng chéng, lìng chéng yǐ wèi bù zhí, zhì qiān lǐ shǐ yǒu jí shū zhī, yǐ wèi è lì.
凡良吏明法律令，事無不能（也）；有（又）廉絜（潔）敦而好佐上；以一曹事不足獨治（也），故有公心；有（又）能自端（也），而惡與人辨治，是以不爭書。?惡吏不明法律令，不智（知）事，不廉絜（潔），毋（無）以佐上，緰（偷）隨（惰）疾事，易口舌，不羞辱，輕惡言而易病人，毋（無）公端之心，而有冒柢（抵）之治，是以善斥（訴）事，喜爭書。爭書，因恙（佯）瞋目扼（腕）以視（示）力，訏詢疾言以視（示）治，醜言麃斫以視（示）險，阬閬強骯（伉）以視（示）強，而上猶智之（也）。故如此者不可不為罰。發書，移書曹，曹莫受，以告府，府令曹畫之。其畫最多者，當居曹奏令、丞，令、丞以為不直，志千里使有籍書之，以為惡吏。