jìn cáo shū wèi lín zī lìng rì, yǒu guǎ fù yǎng gū shén jǐn. gū yǐ qí nián shào, quàn lìng gǎi shì. fù shǒu jié bù yí. gū mǐn zhī, mì zì shā qīn dǎng, nǎi wū qí fù. fù bù shèng kǎo xùn, jí zì wū fú. shū chū dào, yí qí yuān, gèng jiā biàn jiū, jù dé shí qíng. shí chēng qí míng.
晉曹攄為臨淄令日，有寡婦養姑甚謹。姑以其年少，勸令改適。婦守節不移。姑愍之，密自殺親黨，乃誣其婦。婦不勝拷訊，即自誣服。攄初到，疑其冤，更加辨究，具得實情。時稱其明。