cǐ yì héng yǒu zhī, rú cǐ shì yàn yì yì, rán qí shì kě wèi rén zǐ quàn yě
此亦恆有之，如此試驗亦易，然其事可為人子勸也

yuán bù lǔ hā yǎ, tài zōng shí bài yàn nán zhū lù lián fǎng shǐ, wèi jǐ shòu duàn shì guān, shǐ zhí rú gù. yǒu mín wù ōu rén sǐ, lì lùn yǐ zhòng fǎ. qí zi hào qì qǐng dài sǐ, bù lǔ hā yǎ jiè lì shǐ qín yú shì, jù zé shā zhī, jì ér bù jù, nǎi yuē: wù ōu rén sǐ, qíng yǒu kě yòu. zi ér néng xiào yì, wú kě zhū. suì bìng shì zhī, shǐ chū yín yǐ zī zàng mái, qiě hū sǐ zhě jiā yù zhī, qí rén yuè cóng.
元布嚕哈雅，太宗時拜燕南諸路廉訪使，未幾授斷事官，使職如故。有民誤毆人死，吏論以重法。其子號泣請代死，布嚕哈雅戒吏使擒於市，懼則殺之，既而不懼，乃曰：誤毆人死，情有可宥。子而能孝義，無可誅。遂並釋之，使出銀以資葬埋，且呼死者家諭之，其人悅從。